Προδοσία, αθέτηση υποσχέσεων, εκμετάλλευση και κάπου εκεί στη μέση όλων αυτών, πιάνεις τον εαυτό σου να αναρωτιέται τι πήγε στραβά. Το πρώτο πράγμα που σκέφτεσαι είναι ότι φταις εσύ.                                        

Αμέσως φορτώνεις την ψυχή σου με τύψεις, ξεσπάς σε τρίτους, ασυναίσθητα μετατρέπεσαι σε ένα ανασφαλές άτομο που ψάχνει γύρω του ένα στήριγμα, μία αληθινή αγκαλιά, ένα ζεστό χαμόγελο να φωτίσει τη ζωή του.

Είναι απίστευτα μεγάλος ο αριθμός των ατόμων που θα χάσεις από δίπλα σου στην πορεία του χρόνου. Άλλους θα τους χάσεις σιωπηλά· ξέρεις, αθόρυβα, δε θα καταλάβεις καν πότε μπήκαν στη ζωή σου, πότε σε ρήμαξαν και πότε έφυγαν. Πιστεύω, θα συμφωνήσεις μαζί μου πως αυτοί είναι οι χειρότεροι. Αυτοί που κρύβονται στις σκιές της προσωπικότητάς σου, αυτοί που σου ρουφάνε την ενέργεια χωρίς να τους παίρνεις είδηση κι ύστερα τρέχουν να βρουν άλλον ξενιστή και εξαπλώνονται σαν ιοί.

Όσο πιο διακριτικά σε πληγώσει κάποιος, τόσο περισσότερο θα πονέσεις· μόλις βγουν στην επιφάνεια όλα τα αγκάθια που ήταν μπηγμένα στο δέρμα σου κι αντιληφθείς τι συνέβη..όλα αλλάζουν.

Κι απ’ την άλλη έχουμε όλους όσους σε πληγώνουν φανερά. Μη χαρίζεσαι σε κανέναν. Έχεις ευθύνη να προστατεύεις τον εαυτό σου από αυτούς που απροκάλυπτα σε χρησιμοποιούν, προκειμένου να κερδίσουν από εσένα αυτό που επιζητούν.

Και σαν βιώσεις όλα αυτά και πληγωθείς, μη διστάσεις να κάνεις κάτι μαγικό: Συγχώρεσε τους όλους, ανεξαιρέτως!

Είναι δύσκολο, μα συνάμα λυτρωτικό. Ξεκίνα, πιάσε τους όλους, έναν-έναν από την αρχή. Φιλίες που δεν άξιζαν το χρόνο σου, έρωτες που δεν άξιζαν τις θυσίες σου, άτομα που απλά σου στέρησαν το δικαίωμα να είσαι χαρούμενη.

Μίλα τους μέσα από φωτογραφίες, άνοιξε το στόμα σου και πες όλα όσα δεν μπόρεσες ποτέ να ξεστομίσεις, ίσως γιατί… φοβόσουν, ίσως γιατί… ήσουν σαστισμένη, ίσως γιατί… πολύ απλά ήσουν τόσο θυμωμένη που δεν μπορούσες να συντάξεις μία πρόταση.

Κάνε ένα νέο ξεκίνημα, γεμάτο γαλήνη κι αισιοδοξία. Νέες επενδύσεις σε αυτούς που έχουν επιλέξει να βρίσκονται στο πλευρό σου, όχι γιατί λιμπίστηκαν την προίκα και τη δόξα σου, αλλά γιατί σε σέβονται και σε αγαπάνε γι’ αυτό ακριβώς που είσαι. Σου ακούγεται κλισέ, ξέρω, αλλά είναι μέχρι να γνωρίσεις τα σωστά άτομα.

Όσους πιο πολλούς καταφέρεις να συγχωρέσεις τόσο πιο ήρεμο θα είναι το μυαλό σου. Ξεκίνα από αυτούς που άφησαν πιο έντονα τα σημάδια τους πάνω σου· αυτούς που ακόμη και τώρα που σου μιλάω για συγχώρεση, έρχονται στο μυαλό σου όλα όσα τράβηξες και σκέφτεσαι: «αν δεν τον δω να υποφέρει, δε θα ησυχάσω» .

Ε, άσε και το κάρμα να κάνει τη δουλειά του! Εξάλλου, οι εκδικητικές συμπεριφορές δε βγαίνουν ποτέ σε καλό. Πάντα εσύ θα ’σαι ο χαμένος. 

Δες το όλο concept σαν κάτι που οφείλεις να κάνεις για σένα, καθαρά για λόγους δικής σου ψυχικής ηρεμίας! Τα αποτελέσματα εγγυημένα, καθώς θα νιώσεις ένα ρεύμα απελευθέρωσης να σε διαπερνά!   

Είναι στο χέρι σου να ξεριζώσεις από μέσα σου, όλα σου τ’ απωθημένα. «Συγχωρώ σημαίνει προχωρώ, σημαίνει αφήνω το παρελθόν στο παρελθόν». Επικεντρώσου στο μέλλον και σε άτομα που αξίζουν το χρόνο σου κι άσε όλους τους άλλους να σιγοβράζουν στα καζάνια των ανυπόφορων τύψεων.

Νάνσυ Γιοβάνογλου