Τα καλύτερα έρχονται..στα ξαφνικά! - Ειδήσεις Pancreta

Δημοσιεύτηκε

Πάνω που άρχισες να συνηθίζεις τη ρουτίνα σου, πάνω που «έστρωσες» τη ζωούλα σου και βολεύτηκες σε μία μόνιμη ασφάλεια, συμβαίνει το αναπάντεχο! Ξαφνικά, γίνεται κάτι που ανατρέπει τα δεδομένα και δημιουργεί μία αναστάτωση, άλλοτε θετική κι άλλοτε αρνητική.

Όπως και να το κάνουμε, όταν κάτι όμορφο έρχεται και σε ταρακουνάει εκεί που δεν το περιμένεις, πραγματικά χάνεις για λίγο την επαφή σου με τον κόσμο! Όταν επιτέλους συμβαίνει το «θαύμα» που πάντα ευχόσουν να συμβεί, τότε όλα σου τα συναισθήματα ξυπνάνε και συ τσιμπιέσαι μανιωδώς για να δεις αν ονειρεύεσαι ή αν όντως ζεις αυτό το αναπάντεχο τρελό σενάριο.

Τα καλύτερα πράγματι έρχονται εκεί που δεν τα περιμένεις και ο λόγος είναι προφανής: αυτά τα ξαφνικά, έρχονται να σε συναντήσουν την κατάλληλη στιγμή· πάνω που νιώθεις πως οι δυνάμεις σου σε εγκαταλείπουν, πάνω που έχεις βαρεθεί τα ίδια και τα ίδια, πάνω που θες να τα παρατήσεις όλα, τότε είναι που συμβαίνουν εκείνα τα μαγικά γεγονότα, σαν από μηχανής θεός, σου δίνουν μία ώθηση, μία ακόμη ανάσα.

Ένας αναπάντεχος έρωτας, μία επιτυχία στη δουλειά σου, ένα ταξίδι, μία καινούρια φιλία που σε γεμίζει ενέργεια… Έρχονται για να εισβάλλουν στο οργανωμένο σου πρόγραμμα, σαν δόσεις ελπίδας και χαράς, ομορφαίνοντας τον συναισθηματικό σου κόσμο.

Όταν σε κατακλύσει λοιπόν αυτή η απρόσμενη, σατανική και ευχάριστη τονωτική είδηση, μην αγχωθείς· πίστεψε ότι η τύχη αυτή τη φορά, χαμογέλασε σε σένα κι άδραξε την ευκαιρία να νιώσεις τη θετικότητα που σε περιτριγυρίζει. 

Έτσι από μόνα τους θα σε συναντήσουν την κατάλληλη στιγμή, όσα πίστευες κι ευχόσουν να γίνουν! Θα πραγματοποιηθούν, την ώρα που θα πάψεις να πιέζεις καταστάσεις κι ανθρώπους.

Όλα είναι προγραμματισμένα. Κι έτσι θα έπρεπε να είναι· οι χαρές κι οι λύπες, ξαφνικά να μας συναντούν, βάφοντας τη ζωή μας, άλλοτε με κόκκινο κι άλλοτε με μαύρο χρώμα.

Αν ξέραμε από πριν τις αποχρώσεις, ποιο θα ήταν το νόημα;

Δε θα ‘χαμε κανένα λόγο, να καρτερούμε τ’ όνειρο..

Νάνσυ Γιοβάνογλου






Αναρτήθηκε από:

Νάνσυ Γιοβάνογλου

Η ποίηση είναι για τους ευφυείς ή για τους τρελούς;