Δημοσιεύτηκε
Αν μέχρι σήμερα, δεν έχεις καταφέρει να διαβάσεις έργα του Μπουκόφσκι, ελπίζω αυτό το άρθρο να σε βάλει στον πειρασμό και ν’ αναθεωρήσεις!
Μιλάμε, αναμφίβολα για έναν τρομερά ανατρεπτικό συγγραφέα ο οποίος πέρα απ’ τον έρωτα, τη ζωή, το σεξ και τη μοναξιά, μίλησε για τους φτωχούς, τους απογοητευμένους, για όσους βρίσκονταν στο περιθώριο ή είχαν πρόβλημα με τον αλκοολισμό και γενικότερα με τις εξαρτήσεις.
Καθώς διαβάζεις ποιήματά του, μπορείς να διακρίνεις επιρροές από τους Χέμινγουέϊ, Τσέχωφ και Ντοστογιέφσκι, ενώ η αποτύπωση της πραγματικότητας γίνεται με ωμό και ρεαλιστικό τρόπο.
Είχε αφεθεί στη δίνη του αλκοόλ, πάλευε με τις καταχρήσεις και την εξάρτηση απ’ τον ιππόδρομο, ενώ είχε κινδυνεύσει να χάσει αρκετές φορές τη ζωή του. Βίωνε συνεχώς απορρίψεις τόσο από την κοινωνία και τον πατέρα του, ενώ ήταν φανερά απογοητευμένος απ’ το γεγονός ότι δεν λάμβανε πραγματική αγάπη απ’ τις γυναίκες· στο βιβλίο του με τίτλο «Γυναίκες» τις αντιμετωπίζει σαν σώματα που απλά προσφέρουν ηδονή και γι’ αυτό κατηγορήθηκε για μισογυνισμό.
«Αν έχεις την ικανότητα να αγαπάς, αγάπησε πρώτα τον εαυτό σου». Όπως είχε πει κι ο ίδιος, είναι σημαντικό να μπορείς να φροντίσεις και να προστατέψεις τον εαυτό σου, αν βέβαια, αρχικά, είσαι σε θέση να μπορείς να αγαπήσεις.
Με δικά του λόγια:
«Πρέπει να πεθάνεις μερικές φορές, πριν μπορέσεις να ζήσεις πραγματικά».
«Είχα δύο επιλογές: ή να μείνω στο ταχυδρομείο και να τρελαθώ ή να το παίξω συγγραφέας και να πεθάνω της πείνας».
«Οι άνθρωποι χωρίς ηθική συχνά θεωρούν τους εαυτούς τους πιο ελεύθερους, αλλά αυτό που ισχύει περισσότερο είναι πως δεν έχουν την ικανότητα να νιώσουν ή να αγαπήσουν».
«Αγαπημένη μου,
Βρες αυτό που αγαπάς και άφησέ το να σε σκοτώσει.
Άφησέ το να σε στραγγίξει από όλο σου το είναι. Άφησέ το να προσκολληθεί πάνω στην πλάτη σου και να σε βυθίσει σε μια ενδεχόμενη ανυπαρξία.
Άφησέ το να σε σκοτώσει και να καταβροχθίσει τα απομεινάρια σου.
Γιατί όλα τα πράγματα θα σε σκοτώσουν, και αργά και γρήγορα, αλλά είναι πολύ καλύτερο να σκοτωθείς από έναν εραστή.
Ψεύτικα δικός σου».
Αναρτήθηκε από:
Νάνσυ Γιοβάνογλου
Η ποίηση είναι για τους ευφυείς ή για τους τρελούς;
