Μήπως τελικά ξοδεύουμε πολύ μελάνι για τις πυρκαγιές του Αμαζόνιου; Πολλά ακούστηκαν τις τελευταίες μέρες από πρωθυπουργούς και παγκόσμιους ηγέτες αλλά και απλούς πολίτες για το κρίσιμο ζήτημα των ανεξέλεγκτων πυρκαγιών στα δάση του Αμαζονίου. 

Ενημερωτικά αναφέρεται ότι τα δάση του Αμαζονίου φιλοξενούν 3 εκατομμύρια είδη, 1 από τα 10 γνωστά φυτά και ζώα στη Γη, καθώς και τα 3/4 των φυτικών ειδών, τα οποία είναι μοναδικά στο τροπικό δάσος. Αναμφίβολα η βιοποικιλότητα του δάσους αυτού είναι σπάνια!

Ωστόσο, η συζήτηση για τον Αμαζόνιο δεν ξεκίνησε τώρα. Υπήρχε έντονη διαμάχη για δεκαετίες μεταξύ, επιστημόνων, οικονομολόγων, βιομηχανικών λόμπι, αγροτικών συμφερόντων, πολιτικών, οικολόγων και ακτιβιστών οι οποίοι διαφωνούσαν για την τύχη των δασών.

Όμως, τα τελευταία πέντε περίπου χρόνια η επιρροή των οικονομικών συμφερόντων φαίνεται να ισχυροποιείται. Διεθνή λόμπι αλλά και το λόμπι των επιχειρήσεων της Βραζιλίας πίεζαν αφόρητα προς την αποψίλωση των δασών αφού εκτιμούν ότι το δάσος  αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα στη ανάπτυξη της γεωργίας, στην εκτροφή, στην εξόρυξη και στην υλοτομία. 

Καταλυτικό ρόλο σε αυτό διαδραμάτισε η εκλογή του Προέδρου της Βραζιλίας κ. Bolsonaro,  ο οποίος δήλωσε απερίφραστα τη υποστήριξή του για την αποψίλωση του Αμαζονίου, καθώς μετά την εκλογή του άρχισε να επιταχύνεται δραματικά. Ο Bolsonaro αποκάλεσε δημόσια  “σκουπίδια” τα δορυφορικά δεδομένα τα οποία κατέγραψαν ότι μια περιοχή που ισοδυναμεί με πέντε γήπεδα ποδοσφαίρου καίγονταν κάθε λεπτό τον Ιούλιο του 2019 στον Αμαζόνιο!

Πως όμως η διεθνής κοινότητα  θα αντιμετωπίσει τον Πρόεδρο της Βραζιλίας που εκλέχθηκε με ποσοστό 55,2% και εξαρχής δήλωσε θαυμαστής του Πρόεδρου κ. Τραμπ; Υπενθυμίζεται ότι ο Πρόεδρος των ΗΠΑ κινείται στo ίδιο μονοπάτι, καθώς απόρριψε τα επιστημονικά στοιχεία που αποδεικνύουν την κλιματική κρίση και απέσυρε τις ΗΠΑ από τη συμφωνία του Παρισιού ανατρέποντας τις πολιτικές του Πρόεδρου Ομπάμα για τη μείωση των εγχώριων εκπομπών άνθρακα.

Παρά τα παραπάνω, η διεθνής κοινότητα ανταποκρίθηκε. Προσμετράται στα θετικά ότι τελικά συμπεριελήφθη στην ατζέντα της Συνοδού Κορυφής της G7 την περασμένη εβδομάδα η ανησυχητική κατάσταση στον Αμαζόνιο, καθώς και η λήψη της απόφασης για την καταβολή βοήθειας 20 εκατ. δολαρίων από τις χώρες της G7 για την καταπολέμηση των πυρκαγιών. Αν και ακούγεται ότι η κυβέρνηση της Βραζιλίας δεν θα τα αποδεχθεί...

Στα θετικά επίσης προσμετράται και η αντίδραση αρκετών κυβερνήσεων της ΕΕ να καταδικάσουν τον Bolsonaro και να υπογραμμίσουν την ανάγκη προστασίας του δάσους του Αμαζονίου όσο μακριά και αν βρίσκεται από τη “γειτονιά της ΕΕ” μιας και οι πυρκαγιές καταστρέφουν τα “πνευμόνια του πλανήτη”, διότι το 20% του οξυγόνου προέρχεται από τα δάση του Αμαζονίου.

Ωστόσο για να είμαστε ειλικρινείς πολλά ακόμη θα πρέπει να κάνουν και οι Ευρωπαίοι και οι Ευρωπαίες για την κλιματική αλλαγή. Για παράδειγμα η δυτική ζήτηση για βόειο κρέας από τη Βραζιλία συμβάλλει σημαντικά στην αποψίλωση των δασών της. Η ΕΕ εισήγαγε το 2018 βόειο κρέας από τη Βραζιλία αξίας σχεδόν  490 εκατ. δολαρίων. Την ίδια χρονική περίοδο, οι καταναλωτές βόειου κρέατος στη Βρετανία ήταν “έμμεσα υπεύθυνοι” για την καταστροφή τροπικού δάσους στη Βραζιλία ισοδύναμου με 500 γήπεδα ποδοσφαίρου. Αντίστοιχα η Ιταλία ευθύνεται για τέσσερις φορές μεγαλύτερη καταστροφή!

Έχουμε πολύ δρόμο να διανύσουμε σε σύντομο χρονικό διάστημα. Η περιβαλλοντική ρητορική είναι εύκολη και ανέξοδη. Οι πολιτικές και οι καθοριστικές αλλαγές που απαιτούνται στην μάχη κατά της κλιματικής αλλαγής θα αποδείξουν την ωριμότητα και την τόλμη των ηγετών αλλά και όλων μας προκείμενου να διαφυλάξουμε ένα βιώσιμο πλανήτη για τις μελλοντικές γενιές.

Ζέφη Δημαδάμα