Καλωσορίζουμε στα νησιά μας, στα σύνορά μας, στους καταυλισμούς των προσφύγων, διάσημους, άνδρες και γυναίκες και αλλάζουμε για λίγο την βαριά καθημερινότητά μας. Η επίσκεψη στην Ελλάδα της Ατζελίνας Τζολί, Πρέσβειρας του ΟΗΕ, όπως συμβαίνει κατεξοχήν σε τριτοκοσμικές χώρες, πραγματοποιήθηκε στις προβλήτες του Πειραιά προκειμένου να αναδειχτεί το σοβαρό θέμα των χιλιάδων εγκλωβισμένων προσφύγων στην ανθρωπιστική κρίση που βιώνουμε.

Η παρουσία «λαμπερών», όπως συνηθίζουμε να λέμε, προσωπικοτήτων σαφώς «στρέφει τους προβολείς», το ενδιαφέρον της διεθνούς κοινότητας στο ζήτημα, καθώς «σαρώνει» τα social media με φωτογραφίες, δάκρυα και αγκαλιές.

Ναι, οι διάσημοι μπορούν να κινητοποιήσουν, να ευαισθητοποιήσουν τη διεθνή κοινότητα, όμως η ουσιαστική αντιμετώπιση της κρίσης και η ανάπτυξη ενός επιχειρησιακού σχεδίου ας μην ξεχνάμε ότι είναι αποκλειστικά στα χέρια των κυβερνήσεων.

Η προσφυγιά, δεν είναι σήριαλ με «guest star». Δεν είναι αρμοδιότητα των ηθοποιών το προσφυγικό ζήτημα με εκατοντάδες χιλιάδες θύματα, ούτε αρμοδιότητα των ΜΚΟ, ούτε των απλών πολιτών, αλλά των δημοκρατικά εκλεγμένων κυβερνήσεων, των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των διεθνών οργανισμών με συγκεκριμένες στρατηγικές και χρηματοδοτικά εργαλεία υποστήριξης.

Εκτός και αν μας αρκούν ως κοινωνία πολιτών, ως πολίτες της Ελλάδας και της Ευρώπης, οι καλοστημένες φωτογραφίες των αρμοδίων, ή των ταλαιπωρημένων προσφύγων με διάσημους του εγχώριου και διεθνούς jet set. Αν αυτό το οποίο μας αρκεί για κάθε πεινασμένο παιδί, κάθε καταπονημένο έφηβο, κάθε μάνα στα λασπόνερα είναι μια φωτογραφία αγκαλιά με την πασίγνωστη Αντζελίνα, τότε χρειαζόμαστε μαθήματα Κοινωνικής και Πολιτικής Αγωγής.

Όμως, δεν μας αρκεί. Η ευθύνη της διαχείρισης του προσφυγικού και των αναρίθμητων κατατρεγμένων προσφύγων αλλά και πολιτών αυτής της χώρας απαιτεί την υλοποίηση ενός επιχειρησιακού μέσο-μακροπρόθεσμου σχεδίου από τη χώρα μας και την Ευρώπη το οποίο θα έχει συγκεκριμένους στόχους. Ορισμένοι από αυτούς αφορούν: α) στην παύση των εμφύλιων συρράξεων στις χώρες προέλευσης, β) στην προστασία και στην παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας κατά μήκος των προσφυγικών διαδρομών, γ) στην εφαρμογή ενός κεντρικού και συντονισμένου συστήματος μετακίνησης/μετεγκατάστασης των προσφύγων στην Ευρώπη αλλά και στην Αμερική δ) στην επανεξέταση/αναδιάρθρωση του συστήματος ασύλου και ε) στην υποστήριξη- εκπαίδευση προσφύγων και τοπικών κοινωνιών.

Χρήσιμη και καλοδεχούμενη η παρουσία προβεβλημένων ανθρώπων, αλλά δε φτάνει! Ας μην τυφλωνόμαστε με τους προβολείς και τα φλας, ας απαιτήσουμε σχέδιο, λύσεις, σοβαρότητα και αξιοπρέπεια για το μέλλον μας.