Δημοσιεύτηκε 14/01/2017
Μια και την περασμένη βδομάδα είχαμε, έστω και με μερικές μέρες καθυστέρηση, τον πολυδιαφημισμένο χιονιά, που τον ονομάσαμε Αριάδνη, είπα να ονομάσω έτσι τα σημερινά μας μεζεδάκια παρόλο που τα χιόνια έχουν αρχίσει να λιώνουν -ή και έχουν λιώσει.
Στην ειδησεογραφική κάλυψη του χιονιά είχαμε τον συνήθη πληθωρισμό και τις υπερβολές, όπως εδώ με τους 70 πόντους χιόνι που φτάνουν μεχρι τον αστράγαλο της τετράμετρης δημοσιογράφου.
Πολύ σχολιάστηκε επίσης η ανοργανωσιά του δήμου Θεσσαλονίκης και ιδίως οι παγωμένες του αλατιέρες· βγήκε μάλιστα και τραγούδι. Θα περίμενε κανείς να είναι στο σκοπό του «Πάγωσε η τσιμινιέρα», και ίσως να βγήκε και τέτοια παρωδία, αλλά αυτό που άκουσα εγώ ήταν παρωδία της Ταμπακέρας: Τι μου την πάγωσες αυτή την αλατιέρα. Η ταμπακέρα προσφέρεται πράγματι για παρωδίες. Να θυμίσω ότι κι εδώ στο ιστολόγιο είχαμε παλιά βάλει μιαν παρωδία της, με καμαριέρα (στο τέλος του άρθρου).
* Ένα ακόμα θύμα των άσπονδων φίλων από τη σελίδα του Διεθνούς Βιβλιοπωλείου Ελευθερουδάκη στο Φέισμπουκ:
Καλμέρα σε όλους με ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο από το Theguardian.com, και το πώς διαβάζοντας (λογοτεχνία) μας μαθαίνει να καταλαβαίνουμε καλύτερα τα συναισθήματα/αντιδράσεις των άλλων. Με αποτέλεσμα πολλοί αναγνώστες να είμαστε πιο εμπαθείς. Εσείς τί πιστεύετε?
Και λατινικό ερωτηματικό και τσαπατσούλικη σύνταξη, από τη σελίδα ενός (έστω και χρεοκοπημένου) ιστορικού βιβλιοπωλείου θα περιμέναμε περισσότερη φροντίδα. Αλλά κορυφαίο είναι το «να είμαστε πιο εμπαθείς», που μεταφράζει βέβαια (είτε ρητά είτε υποσυνείδητα) το αγγλικό empathic. Ωστοσο, εδώ έχουμε ψευδόφιλη λέξη -το αγγλικό empathy (ενσυναίσθηση το λέμε συνήθως) είναι καλό πράγμα, το ελληνικό «εμπάθεια» είναι κακό, σχεδόν αντίθετο στη σημασία!
* Φίλος μου στέλνει φωτογραφία από σακούλα φαρμακείου όπου στη διεύθυνση γράφεται «Λεωφόρος Σπατών». Μεταφέρω το σχόλιό του:
Αν θυμάμαι καλά, κάπου ο Γιάννης Χάρης σχολίαζε αυτούς που μιλούν για το αεροδρόμιο των Σπατών, «λες και η μόνη διαφορά είναι του π από το κ.» Να το και τυπωμένο!
Στο ίδιο σακουλάκι γράφει λίγο πιο κάτω «Σακούλα διασπάσιμη. Φιλική στο περιβάλλον.» Το βλέπουμε βέβαια συχνά, αλλά η χρήση του ‘φιλικός’ (και μάλιστα «σε…») για πράματα μου φαίνεται φρικαλέος ξενισμός (Umweltfreundlich). Δεν μπορούσε να πει ο χριστιανός «Δεν βλάπτει/επιβαρύνει το περιβάλλον»;
Δεν είμαι βέβαιος ότι ένα πράγμα δεν μπορεί να είναι «φιλικό προς το περιβάλλον». Εσείς τι λέτε;
* Η αριστεία τρέχει από τα μπατζάκια τους, νο 1.
Τιτίβισμα του Άδωνη, στο οποίο έχουμε πλάι πλάι επιδεικτικά καθαρεύοντες τύπους (εκδότου, συνεργάτου) και το αντιγραμματικό «της κ. ΚουτσούμπαΣ».
(Και είναι λογικό ο Άδωνης να υποστηρίζει ή να διαφημίζει τη συκοφαντία της Ζωής Κωνσταντοπούλου εναντίον μιας από τις πιο συνεπείς μορφές της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς).
* Η αριστεία τρέχει από τα μπατζάκια τους, νο 2.
Το Γραφείο Τύπου της Νέας Δημοκρατίας, σε ανακοίνωση για την επίσκεψη του Κούλη στον Ευαγγελισμό, έγραψε ότι ο Π. Πολάκης «μόνο κατ’ ευθυμισμό μπορεί να αποκαλείται Υπουργός Αναπληρωτής Υγείας».
Ο «ευθυμισμός» είναι αυτό που λέμε «ευφημισμό» εμείς οι άλλοι, που δεν έχουμε γκαϊλέ με την αριστεία. Ύστερα από αρκετές μέρες το διόρθωσαν σε ευφημισμό, αλλά είχα κρατήσει οθονιά. Έτσι, απονέμω εύθυμο μνεία στο Γραφείο τύπου της ΝΔ διότι μας εκανε να… ευφημήσουμε!
* Υπάρχουν πολυεργαλεία, υπάρχουν και πολυμεζεδάκια. Ένα τέτοιο διπλό μαργαριτάρι ψάρεψε φίλος σε τηλεγράφημα του ΑΠΕ, σε ρεπορτάζ για τη Συρία, όπου το Ισλαμικό κράτος «ανέλαβε την ευθύνη για την ανατίναξη ενός μεγάλου σταθμού παραγωγής φυσικού αερίου που παρήγαγε το ένα τρίτο της ηλεκτρολογικής ενέργειας της Συρίας»
Καταρχάς, η παραγόμενη ενέργεια δεν ήταν βεβαίως… ηλεκτρολογική αλλά ηλεκτρική!
Κι έπειτα, ο χρόνος εδώ πρέπει να είναι παρατατικός (για να το καταλάβετε, αντικαταστήστε το «παράγω» με το «δίνω»: θα πούμε «που έδινε το ένα τρίτο της ενέργειας». Δείτε και πιο κάτω που λέει «παρήγαγε καθημερινά»).
Αφού όμως είναι παρατατικός, πρέπει να πούμε «παρήγε» διότι το «παρήγαγε» είναι αόριστος, τουλάχιστον στα καλαμαρίστικα. Ομαλότεροι είναι βέβαια οι αναλογικοί τύποι: το εργοστάσιο πάραγε 3 εκατ. κ.μ. αερίου τη μέρα, μέσα σε έναν μήνα πάραξε 90 εκατ. κ.μ.
* Συμβαίνουν και στη Ρώμη. Ο σεβάσμιος πρώην πρόεδρος της Ιταλίας Τζόρτζο Ναπολιτάνο (προερχόμενος από το ΚΚΙ του Μπερλινγκουέρ) χαρακτήρισε απαίσιους τους έμφυλους τύπους ministra (θηλυκό του ministro, υπουργός) και síndaca (θηλυκό του síndaco, δήμαρχος). «Έχω αμέριστο σεβασμό για τον Πρόεδρο, αλλά η κοινωνία αλλάζει», του απάντησε η πρόεδρος της Βουλής.
* Τιτίβισμα του Μανόλη Καψή για τη σύλληψη των δημοσιογράφων των Παραπολιτικών: Οτι «ακραίο» και να έχουν πει οι 2 δημ/φοι των Παραπολιτικών- τους οποίους δεν εκτιμώ ουδόλως- η σύλληψη τους θυμίζει Τουρκία Ερντογάν!
Καταρχάς, η πρώτη λέξη πρέπει να είναι «ό,τι» με κόμμα -είναι αναφορικό. Έπειτα, το «ουδόλως» είναι τύπος της καθαρεύουσας, μεταξωτή περισκελίδα, άρα δεν αντέχει τη διπλή άρνηση, την οποία, αντιθέτως, απαιτεί η δημοτική.
Ή θα πεις «τους οποίους ουδόλως εκτιμώ», κυρ Μανόλη, ή «που δεν τους εκτιμώ καθόλου».
* Διαβάζω σε άρθρο στο tvxs για τις εξωχώριες εταιρείες: Αλλά τα κεφάλαια αυτά δεν παραμένουν εκεί όπου πρωταρχικά παγιδεύτηκαν λόγω του δέλεαρ της φοροαποφυγής και της εχεμύθειας.
Ναι, το δέλεαρ έχει δύσκολη γενική (του δελέατος), ίσως το έχουμε συζητήσει ξανά. Όμως, αν θέλεις να το χρησιμοποιήσεις ή θα κοιτάξεις να στρίψεις την πρόταση ώστε να αποφύγεις τη γενική, ή θα το βάλεις στη γενική. Προσωπικά, θα έβαζα μιαν άλλη λέξη. Στο κάτω κάτω ο αρθρογράφος έχει ήδη χρησιμοποιήσει παραπάνω το δέλεαρ στην ονομαστική κι έτσι έδειξε ότι ξέρει τη λέξη -γιατί τώρα να τη χρησιμοποιήσει ξανά και να δείξει ότι δεν ξέρει να την κλίνει;
* Με την ευκαιρία του χιονιά που ταλαιπώρησε και τους Ευζώνους στον Άγνωστο Στρατιώτη διαπιστώνω ότι ο ανύπαρκτος μέχρι πρότινος τύπος «ο εύζων – οι εύζωνες» εδραιώνεται, μια και γράφτηκε αρκετά τις τελευταίες μέρες ενώ σε φιλικό ιστολόγιο είδα ότι πέρυσι είχε γίνει και έκθεση με τίτλο «Εσαεί εύζων» στο Πολεμικό Μουσείο.
Ούτε στα αρχαία ελληνικά υπήρχε τύπος «εύζων», ούτε στην καθαρεύουσα. Δεν θα τον βρείτε σε κανένα λεξικό. Όπως βλέπετε και στον Δημητράκο αριστερά, ο αρχαίος τύπος είναι «εύζωνος» (ομηρικός ήδη) ενώ στη δημοτική πλάστηκε ο τύπος «εύζωνας».
Τα τελευταία πεντέξι χρόνια, που αναζητούμε στη γλώσσα τα μεγαλεία της υλικής γκλαμουριάς που χάσαμε, κάποιοι θεώρησαν μαλλιαρό τον Όμηρο και πλάσανε τον τύπο «ο εύζων».
* Με τα δισεκατομμύρια του Αρτέμη Σώρρα δεν έτυχε να ασχοληθεί μέχρι τώρα το ιστολόγιο -αλλά θα μου πείτε εδώ δεν ασχολήθηκε ο εισαγγελέας, που θα έπρεπε.
Βλέπω πάντως ότι στο Ναύπλιο ένα τοπικο σάιτ διοργάνωσε δημοσκόπηση με το ερώτημα «πού πρέπει να επενδύσει ο Σώρρας τα 600 δις στο Ναύπλιο».
Η δημοσκόπηση συνεχίζεται, οπότε μπορείτε να ψηφίσετε κι εσείς (αλλά μόνο αν είστε Ναυπλιώτες, να μη νοθέψουμε το αποτέλεσμα). Μαθαίνω πάντως ότι προηγείται με διαφορά το έργο «Να μπουν ανεμιστήρες στα πυρηνελαιουργεία ώστε να καπνίζουν πάντα προς το Άργος», ενώ ακολουθούν τα «Να βγει ο Πανναυπλιακός στο Τσάμπιονς Λιγκ» και «Να κλωνοποιηθεί ο Καποδίστριας».
Με λύπη μου βλέπω ότι περιφρονήθηκε η υποθαλάσσια σήραγγα ανάμεσα σε Παλαμήδι και Μπούρτζι. Ίσως όμως πεισθεί ο κ. Αρτέμης να δώσει κάτι παραπάνω.
* Χοντρό μεταφραστικό μαργαριτάρι από δελτίο ειδήσεων (νομίζω του Άλφα). Κυκλοφόρησε μια φήμη ότι ο Τραμπ είχε κρυφές συναντήσεις με πόρνες στη Ρωσία, όπου έκαναν διάφορα πολύ κίνκι πράγματα, χρυσά ντους και τέτοια -δεν επεκτείνομαι διότι με διαβάζει και η μαμά μου.
Για να το διαψεύσει αυτό, ο νέος πλανητάρχης βγήκε στην τηλεόραση και είπε ότι δεν θα μπορούσε να κάνει τέτοιο πράγμα διότι έχει μικροβιοφοβία.
Και πώς το απέδωσε αυτό ο φωστήρας ο δικός μας; Έχω γερμανοφοβία!!
Κατόπιν τούτου, η Μέρκελ λιποθύμησε!
* Κλείνοντας, θα σας προτρέψω να υπογράψετε μια διαδικτυακήν αναφορά, όσο κι αν φαίνονται μάταιες τέτοιες πρωτοβουλίες.
Η Ιονία οδός, που θα διασχίζει τη Δυτική Ελλάδα, προβλέπεται να ολοκληρωθεί μέσα στο 2017 και ένα ισχυρό και δραστήριο λόμπι Αιτωλοακαρνάνων, με την υποστήριξη των τοπικών δεσποτάδων, έχει αρχίσει τις επαφές (παράδειγμα) με αίτημα να αποκτήσει διπλή ονομασία ο καινούργιος δρόμος, δηλαδή εκτός από Ιονία οδός να λέγεται Οδός αγίου Κοσμά του Αιτωλού.
Είναι μια εντελώς παράλογη πρόταση. Το διπλό όνομα θα ήθελε υπερμεγέθεις πινακίδες, είναι εντελώς ασυνήθιστο να δίνονται ονόματα προσώπων σε εθνικές οδούς, το «οδός αγίου Κοσμά του Αιτωλού» θυμίζει οδό πόλης και τέτοιες ονομασίες ταιριάζουν μόνο σε θεοκρατικά καθεστώτα. Θα είναι ντροπή για την κυβέρνηση να ενδώσει στις πιέσεις.
Για το λόγο αυτό, εγώ υπέγραψα χτες αυτή την αναφορά.
