Τα νερά πάνε και έρχονται. Όπως οι άνθρωποι στη ζωή μας. Και αυτό είναι ένα φαινόμενο που κρατάει αιώνες τώρα... Το τοπίο όμως δεν παραμένει το ίδιο, όσες φορές κι αν επαναληφθεί το φαινόμενο. Αφήνει, κάθε παλίρροια, κάθε άμπωτη το δικό της στίγμα. Και εκεί, μέσα στο στιγμιαίο κενό, μέσα στις αιώνιες σταθερές (γιατί η μεταβολή, χρειάζεται πάντα να έχει μια σταθερά), βρίσκει χώρο η ζωή. Τα πουλιά να ξαποστάσουν, τα κοχύλια να εμφανισθούν και η άμμος να χρυσίσει από την αναμονή του νέου κύματος που θα τα σαρώσει πάλι όλα...
Εδώ, στον Πορθμό του Ευρίπου, το φεγγάρι κάνει τη δουλειά του χρόνια τώρα. Και η εξήγηση του φαινομένου είναι τόσο απλή που δεν κρύβει κανένα μυστήριο, όσο μαγικό κι αν αυτό φαίνεται. Τα ρεύματα του νερού επηρεάζονται από τη σελήνη η οποία δημιουργεί το φαινόμενο της παλίρροιας. Ανάλογα με την θέση του φυσικού δορυφόρου της γης προς αυτήν, τα νερά της θάλασσας έλκονται όταν η βαρυτική έλξη της είναι δυνατή οπότε δημιουργείται η πλημμυρίδα ή η βαρυτική έλξη προς αυτά είναι μειωμένη και παρατηρείται άμπωτη.
Αυτό το μήνα, Αύγουστο του 2016, τα νερά θα πηγαίνουν και θα έρχονται σταθερά κάθε έξι ώρες. Εκτός από τις "περιόδους ακαταστασίας του ρεύματος" που, εκείνες τις ώρες, ποιός ξέρει, η ζωή τι θα μας φέρει...

Τζένη Τσουπαροπούλου