Δημοσιεύτηκε
του Κώστα Γκιζελή
( Fifties αλά Ελληνικά )
“Το τραμ το τελευταίο”
Το “πράσινο”: Κολιάτσου – Παγκράτι, το “κίτρινο”: Πατήσια – Αμπελόκηποι.
“Γεννήθηκα για να πονώ”
Η Μαρίκα Νίνου με τον Τσιτσάνη στου “Τζίμη του χοντρού” στο 77 της οδού Αχαρνών.
Τα τραγούδια του λαού μας μπορούσες τότε να τα ακούσεις, “ζωντανά”, στη «Λουζιτάνια», λεωφόρος Συγγρού 127, στη στάση Άγιος Σώστης, στην «Τριάνα» του Χειλά, στη λεωφόρο Συγγρού 170, στο «Φαληρικόν» του Μαργωμένου, στις Τζιτζιφιές. Μαγικές πενιές και τραγούδι από τον Παπαϊωάννου, την Άννα Χρυσάφη, τον Μητσάκη, τον Καζαντζίδη, την Μαίρη Λίντα και τον Χιώτη μέχρι το ξημέρωμα.
“Φίλοι μου αγαπημένοι”
Καλοκαιριάτικα βράδια στο “Άλσος” με τον Οικονομίδη και στο “Green Park”, με τον Όμηρο Αθηναίο, στη Μαυροματέων.
“Το βεσπάκι, το κορίτσι μου και γω”.
Ο Φώτης Πολυμέρης με το θρυλικό του βεσπάκι στα μέσα της δεκαετίας του 50, όταν είμαστε γείτονες με τον μεγάλο τραγουδιστή στην οδό Κόντου στον Άγιο Λουκά στα Πατήσια.
“Ένα βράδυ πούβρεχε”
Από τις θρυλικές μορφές της νοσταλγικής και μελαγχολικής Αθήνας του 50, ο Νίκος Γούναρης αγαπήθηκε όσο λίγοι τραγουδιστές στην εποχή του, όχι μόνο από τους φίλους του ελαφρού τραγουδιού αλλά και από τους ρεμπέτες.
“Δεν μπορείς Μαρόπουλε”
Το σύνθημα των φιλάθλων, απευθυνόταν στον “κανονιέρη” κυνηγό της Α.Ε.Κ. και αρχηγό της Εθνικής, Κλεάνθη Μαρόπουλο.
Άσσοι του γηπέδου: Ο Δαρίβας σκοράρει, ο Λινοξιλάκης ποζάρει.
Αγωνιστές έξω από τα γήπεδα.
Ελληνικός Κινηματογράφος
Ο ”Δράκος” Ντίνος Ηλιόπουλος και ο Γιάννης Αργύρης
“Στέλλα, κρατάω μαχαίρι”
Γαλλικός κινηματογράφος
Ο Eddie Constantine, ως Lemmy Caution, ομοσπονδιακός πράκτωρ του FBI, υπήρξε το ίνδαλμα των πιτσιρικάδων στα μέσα του 50. Στη φωτογραφία, με το θρυλικό Luger στο αριστερό χέρι, έτοιμος για δράση.
Το Luger χωρίς τον Lemmy Caution
Αμερικάνικος κινηματογράφος
Ο Robert Taylor έτοιμος να προστατεύσει την τιμή της Elizabeth Taylor
Ο Stewart Granger ως Andre Moreau κατατροπώνει τον Mel Ferrer στην μεγαλύτερη σε διάρκεια ξιφομαχία στην ιστορία του κινηματογράφου: “Scaramuche” (1951) του George Sidney.
“The Robe” “Ο Χιτών” (1953)
Ο Victor Mature, σε θρησκευτική έξαρση, στην πρώτη ταινία που γυρίστηκε σε Σινεμασκόπ.
“Me Tarzan, you Jane”
Και Ταρζάν “αλλά Ελληνικά”
Περιοδικά στα περίπτερα της γειτονιάς διά μικρούς και μεγάλους
Μόνον διά μικρούς
Μόνον διά μεγάλους
Ιαβέρης εναντίον Γιάννη Αγιάννη
Το αυθεντικό εξώφυλλο του πρώτου τεύχους των “Κλασσικών” όπως κυκλοφόρησε την 1 Μαρτίου του 1951, και όπως λένε, πούλησε γύρω στο ένα εκατομμύριο αντίτυπα.
Διά καπνιστάς μόνον
διά φιλότεχνους μόνον
Και η διαφήμιση στη ζωή μας
Τέλος της χρονιάς και της δεκαετίας
