Η γιορτή ή η παγκόσμια ημέρα του πατέρα, γιορτάζεται συνήθως την 3^η Κυριακή του Ιουνίου, στο εκάστοτε έτος. Δε είναι ευρέως διαδεδομένη, σε αντιπαράθεση με την αντίστοιχη γιορτή της μητέρας που γιορτάζεται κάθε 2^η Κυριακή του Μαΐου, αν και κατά τη δική μου γνώμη καλό είναι να αφυπνίζουμε τις συνειδήσεις μας και να θυμόμαστε την αξία του πατέρα, έστω και μέσα από τη συγκεκριμένη γιορτή.

Στόχος της ημέρας είναι, να αναδείξει τη σχέση γονιού & παιδιού και επιπλέον να υποστηρίξει τη σημαντικότητα του ρόλου του πατέρα στην οικογένεια, στην ανατροφή και τη διαπαιδαγώγηση των παιδιών, που θεωρώ ότι είναι πολλές φορές υποτιμημένη.

Με έναυσμα το σημερινό γιορτινό γεγονός θα σταθούμε σε θετικές αξίες παρακάμπτοντας μεμονωμένες κατακριτέες καιανήθικες συμπεριφορές, θα εκθειάσουμε το πατρικό πρότυπο και να επισημάνουμε αλήθειες στις οποίες γαλουχείται και διαμορφώνεται η σχέση του πατέρα και του παιδιού η οποία περιπλέκεται με ένα ομοιογενές και συμπαγές κράμα.

Σαφέστατα οι ρόλοι των γονιών διαφέρουν μεταξύ τους, αν και σε έκτακτες περιπτώσεις, έχουμε αντιληφθεί ότι η υποστήριξη ή ακόμα και η αντικατάσταση, έχει στεφτεί με απόλυτη επιτυχία όπως πχ στις μονογονεϊκές οικογένειες όπου ο ένας γονιός καλείται να ανταπεξέλθει σε διττούς ρόλους.

Ο ρόλος του πατέρα μπορεί να θεωρηθεί πιο λιτός, πιο ξέγνοιαστος, πιο ελεύθερος, σε καμία περίπτωση όμως δε χαρακτηρίζεται υποδεέστερος από εκείνον της μητέρας. Η σχέση του με το παιδί πάντα μοναδική και κάπως ιδιαίτερη, στηρίζεται στην ανεμελιά, στη διασκέδαση, στο παιχνίδι, στοιχεία άκρως απαραίτητα για την παιδική ηλικία. Κακά τα ψέματα, αλλά η μαμά παρουσιάζεται λιγάκι πιο αυστηρή, εστιάζει στην υγιεινή και στη φροντίδα του παιδιού και πολλές φορές ο μπαμπάς θεωρείται ελαστικότερος σε πληθώρα περιστατικών, πράγμα που βάζει τις βάσεις για τη δημιουργία μας σχέσης εμπιστοσύνης μεταξύ τους.

Επιπροσθέτως, στις μέρες μας ο πατέρας θεωρώ ότι ασχολείται περισσότερο από ότι προγενέστερες εποχές με τα παιδιά του, είναι συμπρωταγωνιστής και όχι κομπάρσος στην ανατροφή τους, τροφοδοτεί τη σχέση τους με εναύσματα, είναι αρωγός τους σε κάθε προσπάθεια, μοιράζεται τα μυστικά τους, «συνωμοτεί» μαζί τους καλοπροαίρετα έναντι της μαμάς και δημιουργεί όμορφες αναμνήσεις οι οποίες παραμένουν ζωντανέςστην ψυχή τους, όσα χρόνια κι αν περάσουν.

Μια ακόμα εξέλιξη που έχει επέλθει με την πάροδο των χρόνων είναι η αλλοίωση του ρόλου του πατέρα – τιμωρού. Πλέον ο μπαμπάς, δεν είναι ο κακός της υπόθεσης που θα μαλώσει το παιδί γιατί δεν έπραξε τα δέοντα του προγράμματός του. Θα προσεγγίσει μέσα από την επικοινωνία, το διάλογο και τηνκαλή πρόθεση να μοιραστεί με το παιδί τις σκέψεις του, να επιλύσει το πρόβλημα που το απασχολεί, αναβαθμίζοντας τη σχέση τους και την μεταξύ τους υγιή συμβίωση.

Ένα επιπλέον θετικό χαρακτηριστικότο οποίο αξίζει να αναφέρουμε, είναι ότι μέσα από την έκφραση των συναισθημάτων του πατέρα προς το παιδί, ενισχύεται η συναισθηματική κάλυψη που είναι πολύ σημαντική για τη ψυχική υγεία και ισορροπία των παιδιών, αναπτύσσοντας μια πιο στενή επαφή μεταξύ τους η οποία συνάδει στο γεγονός το παιδί να νιώθει άνετα και να αναζητά ευκολότερα απαντήσεις σε απορίες και συμβουλές σε θέματα ακόμα και σεξουαλικής φύσεως.

Πολλά τα οφέλη που μας προσφέρει ένας "ενεργός μπαμπάς". Γι’ αυτό το λόγο, σήμερα αλλά και κάθε μέρα του χρόνου, ας εκφράζουμε χωρίς αναστολές την αγάπη μας και την ευγνωμοσύνη μας στον άνθρωπο που έχει συμβάλει στην ανατροφή μας και στη διάπλαση του χαρακτήρα μας, κάνοντας και τον ίδιο περήφανο και ευγνώμων για αυτά που έχει οικοδομήσει.

Ας μη σας «φορτώσω» περισσότερο, εξέφρασα αρκετά για την ώρα. Εσείς με τη σειρά σας, δείξτε στο δικό σας μπαμπά το θαυμασμό για αυτό που είναι, μοιραστείτε μαζί του όμορφες στιγμές, αγκαλιαστείτε, φιλήστε τον δεν είναι ταμπού και μεγαλώνοντας, πάρτε το νήμα στα χέρια σας και συνεχίστε να χτίζετε κοινές, χαρούμενες, μοναδικές, και γιατί όχι, ξεκαρδιστικές αναμνήσεις!

Μπαμπάδες, Χρόνια σας Πολλά!!!

Κατερίνα Σιδέρη