Δύο τραγούδια για τον έρωτα — την επομένη του Αγίου Βαλεντίνου, μεγάλη η χάρη του.
* * *
Μια πεταλούδα σε κορνίζα αποτυπώνει την καλύτερή της ώρα. Όσοι κυνηγούν πεταλούδες το γνωρίζουν καλά αυτό και προσπαθούν πάση θυσία να μην βλάψουν την ομορφιά τους όταν τις πιάνουν. Όμως πίσω από κάθε τέτοιο ωραίο θέαμα βρίσκεται το μαρτύριο μιας πεταλούδας.
Τέτοια είναι η ιστορία τού Ρωμαίου και της Ιουλιέτας: ο Σαίξπηρ αφηγείται με το ομώνυμο θεατρικό έργο τη σχέση δύο νέων που πεθαίνουν στην κορύφωση του έρωτα και γίνονται σύμβολα αυτής της κορύφωσης που σπάει τους περιορισμούς που προκύπτουν από τις κοινωνικές συμβάσεις, τις έριδες, τις θρησκευτικές απαγορεύσεις.
Παρόμοια ζευγάρια έχουν υμνηθεί με τραγούδια από κοινότητες που είχαν χωριστεί βαθιά από θρησκευτικές διαιρέσεις, αν και ζούσαν στα ίδια εδάφη. Στο Τολέδο υπάρχει ένα πηγάδι σε μία πλατεία με το όνομα El pozo amargo (Το πικρό πηγάδι). Σε αυτό το σημείο συναντιόταν σύμφωνα με το θρύλο η Ραχήλ, μοναχοκόρη ενός Εβραίου, και ο χριστιανός Φερνάντο. Ο πατέρας της σκότωσε τον νεαρό και από τότε η Ραχήλ επισκεπτόταν κλαίγοντας το πηγάδι που γέμισε με τα πικρά της δάκρυα.
Στην Ελλάδα υπάρχει σε διάφορες παραλλαγές το τραγούδι της Σούσας, η οποία είχε αγαπήσει έναν μουσουλμάνο — στην κρητική παραλλαγή λέγεται Σαριμπαχρής. Κάποια μέρα ο αδερφός της επιστρέφει από τη θάλασσα όπου ζούσε ως πειρατής και πηγαίνει στο σπίτι της. Ζητά να του φέρει νερό, μα μέχρι η νέα να γυρίσει ο αδερφός σκοτώνει τον αγαπημένο της. Οι στίχοι αφηγούνται στη συνέχεια πως: εκεί που θάψανε τη νια εφύτρωσε καλάμι / κι εκεί που θάψανε το νιο φύτρωσε κυπαρίσσι. / Κάθε μεγάλη εορτή και κάθε Μπαϊράμι / ήγερνεν ο κυπάρισσος και φίλιε το καλάμι...
video εδώ
* * *
Εικόνα εξωφύλλου: Gustav Klimt, «Το φιλί», 1908
Πηγή: pancreta