Η δύναμη της στριτ αρτ, η ποιότητα της βυζαντινής τέχνης και η αιρετική ματιά πάνω στη σύγχρονη κοινωνία συνθέτουν την ιδιαίτερη εικαστική ταυτότητα του Στέλιου Φαϊτάκη. Συγκρούσεις διαδηλωτών με την αστυνομία στους αθηναϊκούς δρόμους, αλλά και οι Παλαιστίνιοι μαχητές, συχνά περιβεβλημένοι με χρυσό φωτοστέφανο, είναι οι νέοι άγιοι του 40χρονου ζωγράφου.
Ομως και οι υπερβολές του καπιταλισμού ή οι μετανάστες που χάνουν τη ζωή τους στο Αιγαίο είναι ορισμένα από τα θέματα που παίρνουν διαστάσεις πάνω στις μεγάλες τοιχογραφίες του.
Ο επαναστάτης της ελληνικής εικαστικής σκηνής, ο διεθνής Στέλιος Φαϊτάκης μάς απασχολεί για μια ακόμη φορά. Με την παρουσίαση μιας μεγάλης τοιχογραφίας σε δύο μέρη με τίτλο «Ελεγεία του Μαΐου», στο Palais de Tokyo, στο Παρίσι.
Το έργο έχει αφετηρία τον Μάη του '68, αναφέρεται όμως και στις πρόσφατες αναταραχές στην παρισινή πρωτεύουσα κι αγκαλιάζει διαχρονικά όλους τους οραματιστές, τους ανυπότακτους, οι οποίοι αγωνίζονται ενάντια σε παγιωμένες αντιλήψεις και πρακτικές. Η τοιχογραφία του είναι μέρος της ομαδικής έκθεσης «Lasco #6 project» που εγκαινιάστηκε χθες και δίνει την ευκαιρία στους επισκέπτες του Palais de Tokyo να ανακαλύψουν άγνωστες γωνιές του.
Η περίπτωση Φαϊτάκη κέντρισε και το ενδιαφέρον των Νew York Times, που περιγράφουν τη δουλειά του ως ένα μείγμα των ζωγράφων της Βαϊμάρης και των τοιχογραφιών του Ντιέγκο Ριβέρα, όμως με πολύ σύγχρονη θεματολογία και αναφορές σε κοινωνικές αναταραχές και ανισότητες. «Η "Ελεγεία του Μαΐου" είναι η σύνθεση από γνωστές εικόνες της βυζαντινής εικονογραφίας με τη Σταύρωση και τον Μυστικό Δείπνο, όμως όλα εκτρέπονται», δηλώνει ο ίδιος στην αμερικανική εφημερίδα.
«Μεγαλώσαμε βλέποντας την ορθόδοξη εικονογραφία στις εκκλησίες και μας είναι πολύ οικεία. Αλλά μου πήρε πολλά χρόνια για να την εκτιμήσω πλήρως, να καταλάβω το βάθος και τη δύναμη αυτής της παράδοσης», τονίζει. «Τώρα όσες φορές και να επισκεφτώ το Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο στην Αθήνα ή τη συλλογή της Αγίας Αικατερίνης του Σινά στην Κρήτη, μένω πάντα έκπληκτος. Μου αρέσει η ιδέα πως μιλάω μια εικαστική γλώσσα που έχει βαθιές ρίζες.
Οι ντόπιοι το καταλαβαίνουν αυτό και οι θεατές στο εξωτερικό το βρίσκουν εξίσου ενδιαφέρον. Είναι μια μορφή θρησκευτικής τέχνης και τη χρησιμοποιώ ακριβώς γι' αυτό που είναι.
Ανεξάρτητα από το θέμα, είτε είναι απλό ή ρηχό, το χρυσό φόντο πάντοτε θυμίζει στον θεατή ότι υπάρχει ένα άλλο, υψηλότερο επίπεδο ύπαρξης, παρά την απόσταση που ίσως έχουμε πάρει από αυτό εξαιτίας του καθημερινού αγώνα για επιβίωση. Αυτό είναι ένα από τα βασικά στοιχεία της δουλειάς μου».
Ο Στέλιος Φαϊτάκης από τα μέσα της δεκαετίας του '90 μέχρι σήμερα έχει πολλές εκθέσεις στο ενεργητικό του, στην Ελλάδα και το εξωτερικό: από το Palazzo Cavour στο Τορίνο, την 1η Μπιενάλε του Κιέβου (2012), τη συμμετοχή του στο περίπτερο της Δανίας στην 54η Μπιενάλε Βενετίας, ώς το Μuseum of Contemporary Art του Λος Αντζελες (2011) και την 1η Μπιενάλε της Αθήνας το 2007.
Δηλώνει πως θεωρεί εξίσου συναρπαστικό να δουλεύει στο στούντιο αλλά και στους δρόμους της πόλης. Του αρέσει να εκθέτει σε δημόσιους χώρους, όμως δεν θεωρεί το έργο του εφήμερο όπως στο παρελθόν, μπορεί να αντέξει να το δει να καταστρέφεται, ωστόσο προτιμά με τους δικούς του όρους, τη στιγμή που εργάζεται και δύο μήνες για να ολοκληρώσει μια τοιχογραφία.
Ο ίδιος θεωρεί ότι η οικονομική κρίση δίνει έναυσμα για πολλά θέματα. «Κάποιος πρέπει απλώς να έχει ανοιχτά τα μάτια, προσεκτικά να παρατηρεί ό,τι συμβαίνει γύρω του και να ερευνά. Ασφαλώς δεν με ευχαριστεί αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα, αλλά προσωπικά προτιμώ να περιλαμβάνω όλα αυτά που βλέπω γύρω μου στο έργο μου, ειδικά τα αρνητικά».
Τονίζει επίσης ότι δεν υπάρχει περίπτωση να φύγει στο εξωτερικό σε αναζήτηση περισσότερων ευκαιριών. «Η καριέρα για μένα δεν σημαίνει τίποτα αν δεν μπορώ να ευχαριστηθώ τη ζωή μου. Εδώ βρίσκονται όλα όσα με ενδιαφέρουν και αγαπώ.
Νιώθω ότι η Ελλάδα είναι το μόνο μέρος όπου μπορώ να συνεχίσω και να αναπτύξω την έρευνά μου και τη ζωγραφική μου. Ακουσα κάποτε τον Ψαραντώνη να λέει ότι ένα δέντρο χρειάζεται δυνατές και υγιείς ρίζες για να ανθίσει και να δώσει καρπούς. Συμφωνώ απόλυτα».
Info: Στο «Lasco #6 project» συμμετέχουν ακόμα οι: Philippe Baudelocque, JR & OSGEMEOS, Olivier Kosta-Théfaine. Επιμέλεια, Hugo Vitrani. Διάρκεια μέχρι 29 Αυγούστου.
Πηγή: efsyn.gr