Επιτέλους το υπουργείο Παιδείας προχωρά σε μόνιμες προσλήψεις εκπαιδευτικών, μετά από πολλά χρόνια. Έχει μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να βάλει τους εκπαιδευτικούς για άλλη μια φορά να τα σκάσουν χοντρά πριν αρχίσουν οι αλληλοκατηγορίες, αφού πλέον υπάρχουν είκοσι διαφορετικοί πίνακες και άντε να βγάλει άκρη κάποιος.

Για του λόγου το αληθές τον τελευταίο καιρό κατακλύζονται τα ΜΜΕ από διαφημίσεις φορέων, πανεπιστημίων κλπ που κάνουν προσφορές για μεταπτυχιακά προγράμματα, επιμορφώσεις, ξένες γλώσσες, εμπειρία σε … σκι, μπόουλινγκ και … ιππασία, αφού δεν είναι δυνατόν ο εν δυνάμει φιλόλογος ή θεολόγος να μην έχει τα απαραίτητα «προσόντα».

Ο διορισμός, χρειάζεται εν ολίγοις «μόρια» και τα «μόρια» εν ολίγοις χρειάζονται –όχι ολίγα, αλλά πολλά ευρώ! Άντε τώρα να επιχειρηματολογήσει κάποιος σοβαρά πώς γίνεται ένας αναπληρωτής που έχει διδάξει σε όλα τα γεωγραφικά διαμερίσματα της χώρας, που έχει οικογένεια και υποχρεώσεις να του πεις να πληρώσει 5000-6000 χιλιάδες για μεταπτυχιακά και λοιπά απαραίτητα «εφόδια» για να διδάξει το αντικείμενο που σπούδασε.

Αυτό που πλέον γίνεται και μάλιστα εμφαντικά είναι η ουσιαστική κατάργηση της χρησιμότητας του πτυχίου. Σπουδάζεις κάτι, αλλά αν δεν συνεχίζεις να τα σκας για δέκα χρόνια τουλάχιστον δεν κάνεις τίποτα στη ζωή σου. Και μπορεί οι περισσότεροι υπουργοί να μην πέρασαν την αγωνία του ελληνικού πανεπιστημίου, καθώς «άριστοι» καθώς ήταν από τα ελληνικά κολλέγια μεταπήδησαν στα πανεπιστήμια της εσπερίας, αλλά για αυτόν που ξόδεψε χρόνο, κόπο και χρήμα που δεν περίσσευε στην οικογένειά του για να σπουδάσει στην Ελλάδα και να του λες «πάρε μόρια» πληρώνοντας αδρά είναι μάλλον εμπαιγμός!

Αν η Πολιτεία θέλει όντως κατηρτισμένους εκπαιδευτικούς με πλούσιο «βιογραφικό» επιμόρφωσης να αναλάβει εξ ολοκλήρου και το κόστος αυτής, γιατί για τους ανθρώπους αυτούς δεν περισσεύει πλέον ούτε ο χρόνος, ούτε το χρήμα. Με τους διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ πριν χρόνια τα κονόμησαν τα φροντιστήρια των εκπαιδευτικών που ξεφύτρωσαν σε όλη τη χώρα, ενώ με το προσοντολόγιο τώρα θα τα κονομήσουν όλοι όσοι θα παρέχουν «τίτλους» και «βεβαιώσεις» σε καλές τιμές και προσφορές!

Η περιφρόνηση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και της επαγγελματικής ευσυνειδησίας σε όλο της το μεγαλείο. Όταν η προσφορά είναι μεγάλη και η ζήτηση μικρή συμβαίνουν αυτά…

Μιχάλης Τζανάκης