Δημοσιεύτηκε
Είχα καιρό να περπατήσω στη πόλη μου νύχτα. Έτσι απόψε κάνοντας μια βόλτα είδα πόσο άλλαξαν πολλά. Και επειδή, ότι μου αρέσει θέλω να το μοιράζομαι, ας μιλήσουν η εικόνα, οι λέξεις και η μουσική..
Φυλλοβόλα απογεύματα σε δρόμους στενούς.
Το φως δεν ακούμπησε από τότε που τα απέναντι μπαλκόνια ενώθηκαν σε σκέπαστρο.
Στα πεζοδρόμια με τις στραβές πλάκες από τις ρίζες παλιών μεγάλων δέντρων που κόπηκαν οι βιτρίνες άδειασαν, οι λαμπτήρες σπασμένοι.
Ελάχιστοι οι περαστικοί, προσπαθούν να περνούν απαρατήρητοι.
Στους τοίχους δε σβήνουν τα παλιά γκράφιτι, πέφτουν μαζί με τους σοβάδες.
Σφραγιστά παραθυρόφυλλα και στόρια κατεβασμένα τόσο που να μη δείχνουν αν μέσα έχει φως.
Δεν έχει, ούτως ή άλλως.
Το φως είναι απαγορευμένο. Δημιουργεί σκιές. Και οι σκιές είναι ανυπάκουες.
Σε αντίθεση με το σώμα που είναι υπάκουο και τηρεί πιστά τις εντολές περί ακινησίας.
Η κίνηση της σκιάς μπορεί να βάλει σε μπελάδες τον ιδιοκτήτη της.
Θα οδηγηθεί στο αστυνομικό τμήμα, θα του ζητηθούν εξηγήσεις, ίσως γίνει και σύλληψη.
Το καθεστώς αρνείται να δεχτεί ότι κατάφερε να ελέγξει το μυαλό του πολίτη, αλλά όχι τη σκιά του.
Το καθεστώς αρνείται την αποτυχία κι έτσι όρισε κάθε άνθρωπο δεσμοφύλακα της σκιάς του.
Οι πολίτες είναι υπάκουοι και ενεργούν υπό την προστασία των ναρκωμένων συνειδήσεων.
Δεν ενοχλούν οι πολίτες. Δεν ενοχλούν οι συνειδήσεις. Δεν ενοχλεί το σκοτάδι. Δεν ενοχλούν οι μεγάλες ρίζες των κομμένων μεγάλων δέντρων.
Κάτι μικρά λουλούδια που φυτρώνουν εκεί που δεν τα σπέρνουν ενοχλούν. Αυτά φοβάται η ησυχία και η τάξις.
Στις λίγες, τολμηρές, απείθαρχες σκιές που κινούνται αθόρυβα τις νύχτες εμπιστεύτηκα το φως μου.
Και κάθε ελπίδα μου…
ΥΓ: Το κείμενο από το ιστολόγιο του Kartesios, ενός καλού φίλου. Δυστυχώς, δεν υπάρχει πια το ιστολόγιο, όπως και ο ίδιος αποφάσισε να μην έχει παρουσία στα social.
Αναρτήθηκε από:
Χαράλαμπος Τσαγκατάκης
«Όποιος ελέγχει τα Μέσα Ενημέρωσης και την εικόνα, ελέγχει τον πολιτισμό»
Allen Ginsberg
