Οι τσαστούσκι είναι συνήθως ομοιοκατάληκτα τετράστιχα που τραγουδιούνται με τη συνοδεία του ακορντεόν ή της μπαλαλάϊκας, του ρωσικού λαϊκού εγχώρδου, μουσικού οργάνου. Προήλθαν από τα χορευτικά τελετουργικά τραγούδια για αυτό έχουν γρήγορο, χορευτικό ρυθμό και οι στίχοι τους είναι συνδεδεμένοι με τη μουσική.

Οι πρώτες αναφορές για τα σύντομα αυτά τραγούδια έγιναν στο τέλος του 19ου αιώνα. Τα τετράστιχα αυτά τραγουδιούνται σε γιορτές, σε λαϊκά ξεφαντώματα αλλά και σε ιδιωτικές οικογενειακές γιορτές και τραπέζια. Είναι σύντομα, εύθυμα τραγούδια, τα οποία εμφανίστηκαν σε αγροτικές περιοχές και τα τραγουδούσαν οι νέοι άντρες. Οι ακροατές συχνά συμμετείχαν χορεύοντας, χειροκροτώντας και μερικές φορές απαντώντας με άλλη εύθυμη τσαστούσκα εκφράζοντας συμφωνία ή διαφωνία. Οι τραγουδιστές πολλές φορές επαναλαμβάνουν πιο παλιά τραγούδια ενώ συγχρόνως αυτοσχεδιάζουν καινούργια δίνοντας μια μικρή παράσταση με τραγούδι και χορό.

Οι τσαστούσκι εμφανίστηκαν ως αποτέλεσμα της διαδικασίας μεταβολής των δημοτικών τραγουδιών. Τα πρώτα χρόνια της εμφάνισης τους συγκρίνονταν με τα δημοτικά τραγούδια, τα οποία έχουν σαφή ποιητική υπεροχή, και για αυτό έγιναν δεκτές με πολύ αρνητικά σχόλια καθώς θεωρήθηκαν παρακμή και ξεπεσμός των δημοτικών τραγουδιών.

"Τι συμβαίνει στον λαό μας που ξέχασε τα τραγούδια του και άρχισε να τραγουδά τσαστούσκι, αυτά τα αβάσταχτα ατάλαντα τραγουδάκια, με συνοδεία αυτού του καταραμένου γερμανικού ακορντεόν, που με τόση αγάπη κρατάνε κάτω απ'τη μασχάλη οι εργάτες στις μέρες τις ξεκούρασης; Αυτό είναι για μένα ακατανόητο. Ένα μόνο ξέρω, ότι η τσαστούσκα δεν είναι τραγούδι. Δεν είναι παρά  μια καρακάξα, χυδαία και έντονα βαμμένη. Πόσο ωραία τραγουδούσαν παλιά,στα χωράφια, στα ποτάμια, στα δάση και μεταμφιεσμένοι στα αγροτόσπιτα... (Φιόντορ Σαλιάπιν)