Στη Ρωσία η βότκα είναι πανταχού παρούσα. Καμία γιορτή, επέτειος, κηδεία ή μνημόσυνο δεν γίνεται χωρίς βότκα. Απαραίτητη προϋπόθεση πριν αρχίσουν να τρώνε και να πίνουν οικοδεσπότες και καλεσμένοι είναι οι προπόσεις. Οι χαιρετιστήριοι αυτοί λόγοι που απευθύνουν ενώ είναι όρθιοι, σηκώνοντας ταυτόχρονα το ποτήρι είναι τις περισσότερες φορές μικρές ιστορίες με βαθύτερο νόημα. Αυτός που κάνει την πρόποση πρέπει να εκφραστεί με ωραίο και πρωτότυπο τρόπο. Για αυτό και συνήθως ετοιμάζουν την πρόποση από πριν. Η ευφράδεια, η ρητορική δεινότητα, η γλωσσική εφευρετικότητα είναι προτερήματα που εκτιμούνται πολύ. 

Στη Ρωσία, όπως άλλωστε και σε πολλές άλλες χώρες, η διασκέδαση και το ποτό είναι άρρηκτα συνδεδεμένα. Λέγεται ότι το δέκατο αιώνα όταν ο πρίγκιπας Βλαδίμηρος έπρεπε να επιλέξει ανάμεσα στο Χριστιανισμό και τον Ισλαμισμό καθοριστικό ρόλο στη τελική του απόφαση έπαιξε το γεγονός ότι ο Ισλαμισμός απαγορεύει την κατανάλωση αλκοόλ. Απάντησε λοιπόν στους απεσταλμένους κήρυκες του Ισλαμισμού "Η διασκέδαση στη Ρωσία είναι το ποτό και χωρίς αυτό δεν ζούμε" (Веселие на Руси есть пити и нам без того не жити") 

Παρόλο που η βότκα ήταν γνωστή από πολύ πιο πριν εντούτοις δεν αναφέρεται στα γραπτά κείμενα νωρίτερα από το δέκατο όγδοο αιώνα, όπου σε διάταγμα του τσάρου Πέτρου Α' σχετικά με την φορολογία αναφέρεται και το ποτό βότκα. Δεν γνωρίζουμε όμως τη σύσταση του ποτού εκείνου κι αν ήταν όντως το ίδιο ποτό το οποιο σήμερα ονομάζουμε βότκα. Η βότκα με τη σύσταση που γνωρίζουμε σήμερα υπάρχει από το  δέκατο ένατο αιώνα.

Η τεχνολογική επανάσταση του δέκατου ένατου αιώνα με την κατασκευή βιομηχανικών μηχανημάτων κατέστησε δυνατή την παραγωγή μεγάλων ποσοτήτων καθαρού οινοπνεύματος. Τα ρωσικά εργοστάσια στη βάση καθαρού οινοπνεύματος στο οποίο προσέθεταν νερό, όπως άλλωστε μαρτυρά και η προέλευση της λέξης βότκα από τη λέξη вода (νερό), άρχισαν να παρασκευάζουν μεγάλες ποσότητες βότκας.