Μετά το «σχεδόν μαζί», «σχεδόν σχέση», «σχεδόν ευτυχία», ακολουθεί το «σχεδόν ζωή». Είναι όταν η ρουτίνα, πνίγει ασφυκτικά κάθε επιθυμία, να επιδιώξεις αυτό που θα σε κάνει πραγματικά χαρούμενο.

Τη μια στιγμή, πιάνεις τον εαυτό σου να κάνει όνειρα, να φαντάζεται να ζει στο έπακρον, να φεύγει απ’ την προστατευτική γυάλα που έχει βολευτεί τα τελευταία χρόνια κι απλά να ζει την κάθε μέρα, σαν μια περιπέτεια.

Σαν ιδέα καλή σου ακούγεται, -σχεδόν το πιστεύεις ότι μπορείς να τα καταφέρεις-, αλλά το αμέσως επόμενο λεπτό, κάθεσαι στον καναπέ, ανοίγεις την τηλεόραση και τον υπολογιστή κι αφήνεις τόσο το σώμα σου, όσο και τις ανάγκες σου, να βουλιάξουν συνειδητά στη ζεστασιά της ρουτίνας.

Είσαι τολμηρός για να φτιάξεις μέσα στο κεφάλι σου, την ιδανική ζωή που έχεις σκεφτεί, αλλά ταυτόχρονα, τόσο αδύναμος να ξεκινήσεις να πραγματοποιείς ακόμη και το πιο απλό πραγματάκι, που θα σε βγάλει απ’ την καθημερινή πορεία της, μέχρι τώρα, υπέροχα οργανωμένης ζωούλας σου.

Ξυπνάς, ντύνεσαι, τρέχεις να προλάβεις το λεωφορείο ή αγχώνεσαι αν θα βρεις να παρκάρεις, πιέζεσαι στη δουλειά, πίνεις καφέδες με μανία, γυρνάς σπίτι, -κι άλλος καφές-, αντιμέτωπος άλλοτε με τη μοναξιά κι άλλοτε με τη φασαρία, τρως από ανάγκη, καπνίζεις από συνήθεια, χαζεύεις λίγο τηλεόραση ή απλά βγαίνεις για ένα ποτό χωρίς πραγματικά να θες να δεις κανέναν, γυρνάς σπίτι, κοιμάσαι, ξανά απ’ την αρχή την άλλη μέρα.

Σχεδόν ζωή.

Αν ήταν στο χέρι σου δε θα έκανες τίποτα απ’ αυτά. Αν το πίστευες λίγο παραπάνω, θ’ άφηνες το άγχος στην άκρη και θα διεκδικούσες ένα μέρος των φιλοδοξιών και των ονείρων σου.

Ζεις την «ημέρα της Μαρμότας». Κάθε μέρα ξυπνάς στο ίδιο ανιαρό μοτίβο, επαναλαμβάνοντας τις ίδιες συνήθειες. Δεν ξέρω τι είναι πιο στενάχωρο· το γεγονός ότι ενώ αντιλαμβάνεσαι πως πρέπει να κάνει μία αλλαγή και ν’ αρχίσεις να ζεις, εσύ δεν κάνεις τίποτα, ή το γεγονός ότι ίσως δεν έχεις επίγνωση της κατάστασης κι απλά έχεις γίνει ένα με την ρουτίνα;

Αν δεν είναι τώρα η κατάλληλη στιγμή να ξεφύγεις απ’ τα τετριμμένα, τότε δεν ξέρω ποια μπορεί να ‘ναι! Ξεβολέψου και ζήσε!

Νάνσυ Γιοβάνογλου