Κι όσο ο άνεμος ξεσπούσε στα πορτόφυλλα της χώρας κι αγκομαχούσαν τα σοκάκια κάτω απ’ το βάρος αλλοφρόνων επιδρομέων, εκείνος περιφρουρούσε με το βλέμμα του και την νηνεμία της σκέψης του, ό,τι απόμεινε αλώβητο κι απάτητο στο κάδρο της ψυχής του.

Ο Γλάρος