Δημοσιεύτηκε
Ο σημαντικότερος, ίσως, δρόμος της πόλης του Ηρακλείου είναι αυτός που οδηγεί στον αρχαιολογικό χώρο της Κνωσού. Εκατομμύρια οι επισκέπτες που τον διασχίζουν σε ετήσια βάση με τα κάθε λογής τροχοφόρα τους: με λεωφορεία, Ι.Χ. και δίκυκλα, κατακλύζουν, σχεδόν ολοχρονίς, το θρυλικό παλάτι του Μίνωα για να ξεναγηθούν στα απομεινάρια ενός μοναδικού πολιτισμού, με παγκόσμια ακτινοβολία.
Για να τιμήσει η πόλη του Ηρακλείου αυτόν ακριβώς τον παρελθόντα πολιτισμό και τη μητρόπολή του, που αποτελεί σήμερα την κορωνίδα του κρητικού τουριστικού προϊόντος, ονομάτισε κάποτε τον δρόμο «λεωφόρο Κνωσού». Φαίνεται, όμως, πως κάποιοι έχουν άλλα σχέδια· τοπικοί κομματάρχες και γραμματείς πιέζουν ώστε να μετονομαστεί η σπουδαιότερη οδική αρτηρία της πόλης σε λεωφόρο Κωνσταντίνου Μητσοτάκη.
Ας προσπεράσουμε το ότι ακόμη δεν έχουν περάσει καλά καλά τα σαράντα του εκλιπόντος, άρα η Ιστορία δεν έχει προλάβει να αποφανθεί για το πρόσημο του πολιτικού αποτυπώματος του ανδρός στον τόπο. Ας παραβλέψουμε, επίσης, το γεγονός πως υπήρξε πρόσωπο αμφιλεγόμενο για τους σύγχρονούς του. Ας αγνοήσουμε και την εξαιρετικά βραχύβια θητεία του ως πρωθυπουργού, δυσανάλογα μικρή σε σχέση με τη βαρύτητα του δρόμου που επιθυμούν οι πολιτικοί του ομογάλακτοι να μετονομαστεί προς τιμήν του.
Δεν μπορούμε, παρ' όλα αυτά, να μη σταθούμε στο εξωφρενικά προφανές· το Ηράκλειο διαθέτει προσωπικότητες πολύ μεγαλύτερου βεληνεκούς για να κοσμήσουν με τ’ όνομά τους τον δρόμο που οδηγεί στην Κνωσό. Δεν υπάρχει, λόγου χάρη, ακόμα στο Ηράκλειο δρόμος με το όνομα του νομπελίστα Οδυσσέα Ελύτη, που γεννήθηκε στην πόλη το 1911. Η οδός Νίκου Καζαντζάκη, του διασημότερου, ίσως, Ηρακλειώτη των τελευταίων δύο αιώνων, είναι ένας κακόδρομος, χαμένος μέσα στα δαιδαλώδη στενά του κέντρου. Ο οικουμενικός Καστρινός, ο Δομήνικος Θεοτοκόπουλος, έδωσε την αίγλη του σ’ ένα παρκάκι της πόλης. Ο λαμπρός άνθρωπος των γραμμάτων, Στυλιανός Αλεξίου, επίσης δεν διαθέτει δρόμο με τ’ όνομά του.
Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, πέραν όσων αναφέρθηκαν, δεν ήταν καν Ηρακλειώτης. Αν ο ιστοριογράφος του μέλλοντος διαπιστώσει πολιτικό μεγαλείο και οικουμενική ακτινοβολία στον βίο του, ας δώσουν τ’ όνομά του ακόμα και στην αίθουσα του θρόνου, στην αρχαία πόλη της Κνωσού.
Ασφαλώς, οι κομματάρχες κάνουν αυτό ακριβώς που έχουν μάθει από χρόνια, να επιβάλλουν δηλαδή την πολιτική τους κηδεμονία με κάθε δυνατό τρόπο. Ας ελπίσουμε, παρ' όλα αυτά, ο Δήμος του Ηρακλείου να σταθεί στο ύψος του και να μην ενδώσει στις υστερόβουλες πιέσεις.
Λευτέρης Κουγιουμουτζής
