Μια χώρα που ενδιαφέρεται να σχεδιάσει το μέλλον της με φωτεινά χρώματα, στρέφεται εκ των πραγμάτων στην Παιδεία.

Εκεί κρίνονται όλα. Στην εκπαίδευση, τη μάθηση, τη διαμόρφωση κουλτούρας και προσωπικότητας.

Στη γνώση. Μια γνώση που λειτουργεί ως αέναο και ανατροφοδοτούμενο εφόδιο, για να ανοίγει κάθε φορά δρόμους εξέλιξης και προόδου,
υπερβαίνοντας στιγμιαία αδιέξοδα, άστοχους ανταγωνισμούς, μικροκομματικες τακτικές και χρόνιες παθογένεις.

Η δύναμη της γνώσης λειτουργεί ως μεγάλος επιταχυντής για να είναι κάθε επόμενη γενιά καλύτερη από την προηγούμενη.

Πολύ περισσότερο, στο σημερινό, συναρπαστικό και διαρκώς εξελισσόμενο διεθνές περιβάλλον.

Αυτή την αναζήτηση της γνώσης, απαξιώνει η κυβέρνηση με το εκπαιδευτικό νομοσχέδιο.

Μέσα από τον αποπροσανατολισμό κοινωνικών ιδιατεροτήτων και ιδεοληψιών, προσπαθεί ίσως να αποκρύψει το απώτερο και μακροπρόθεσμο σχέδιό της. Ποιο είναι αυτό; Μια αδιάφορη, μετρια κοινωνία που θα αδιαφορεί για τη γνώση, ώςτε να καθίσταται μια κοινωνία εύκολα διαχειρίσιμη. Χειραγωγίσιμη. Ευκολόπιστη.

Ζούμε στην εποχή όπου ακόμη και η σιωπή απέναντι σε τόσο εξοργιστικές μεθοδεύσεις, συνιστά συμμετοχή. Και είναι ασυγχώρητη.

Η γνώση είναι δύναμη και αυτή τη γνώση θα πρεπει να ενισχύσουμε και να αναπαραγουμε δυναμικά στη χώρα μας.

Προοδευτικές δυνάμεις και πολίτες είναι απέναντι σε καθε τυχοδιωκτικό, αυταρχικό και παρωχημένο μοντέλο για την παιδεία το οποίο η σημερινή κυβέρνηση υιοθέτησε. Κρίμα!

Ζέφη Δημαδάμα