Eίδα την έκθεση «Ο κόσμος των συναισθημάτων» στο Μουσείο της Ακρόπολης. Λύπη και χαρά, οργή και πόνος είναι αποτυπωμένα στις εκφράσεις αγαλμάτων και προσώπων στα αγγεία. Καθώς τα παρατηρούσα μου ήρθε στο μυαλό ο πρόλογος του Κακριδή στη μετάφραση του Αστερίξ στα αρχαία ελληνικά. "Ωστόσο το σημαντικό και ιδιαίτερα διασκεδαστικό είναι ότι η σεβάσμια γλώσσα του Αισχύλου και του Αριστοτέλη χρησιμοποιείται σε καθημερινές κουβέντες, λογοπαίγνια, καυχησιές, μικροκαβγάδες και πειράγματα. Παιχνίδι ανάρμοστο με την αρχαία κληρονομιά; Οχι βέβαια ΄Η μήπως νομίζετε ότι οι Αρχαίοι άλλο δεν έκαναν παρά να διερευνούν ολημερίς τα θεμέλια της πολιτικής και της φιλοσοφίας;"

Φωτό: Επιτύμβια στήλη από το νεκροταφείο της Θήρας.

Χρύσα Κακατσάκη