Ρέθυμνο: Ιστορίες της πόλης μέσα από γρίφους - Ειδήσεις Pancreta

Η παλιά πόλη του Ρεθύμνου είναι ένας χώρος κατοίκησης 30 και πλέον αιώνων, θα αποτελέσει από την αρχή της δημιουργίας του Παιχνιδιού του Θησαυρού την πνευματική του κοιτίδα και το χωρικό πεδίο δράσης του.

Θα είναι το μέρος που θα ντύσει με την πολυπολιτισμικότητα του την φαντασία και την δημιουργικότητα των εκάστοτε διοργανωτών, προσφέροντας μοναδικές εμπειρίες στους συμμετέχοντες.

Οι Ρεθεμνιώτες θα μπολιαστούν από το μικρόβιο της έρευνας και της αναζήτησης. Μέσα από το θεσμό με ιδιαίτερο και απρόσμενο τρόπο, μέσα από γρίφους θα ζήσουν την πόλη τους στο παρόν αλλά και στο παρελθόν.

Θα σηκώσουν το βλέμμα τους πάνω στα σπίτια της για να δουν αυτό που δεν είχαν ποτέ κατά νου, θα ζήσουν με το λογισμό τους και θα περπατήσουν στο διάβα των σοκακιών της σε αλλοτινές περασμένες εποχές, με άλλα λόγια θα ερωτευτούν και θα αγαπήσουν την πόλη τους.

Θα δώσουν απαντήσεις σε καίρια ζητήματα όπως : To κοσμοδρόμιο Baikonuroglu συνεχίζει την λειτουργία του;. Μπορεί η λειτουργία του φάρου να παραπέμπει σε φανάρι του ΚΟΚ ; Το σκορδοσάπουνο χρησιμοποιείται ως απολυμαντικό ή σαν προϊόν γενικής πλύσης;

Ελάτε λοιπόν σε μια διαφορετική βόλτα στο χώρο και στο χρόνο, στα μνημεία του τόπου μας από άλλη ματιά.

Ο Αιγυπτιακός φάρος της πόλης μας

Ένα από τα πιο πολυ-φωτογραφημένα μνημεία  του τόπου μας δεν θα ήταν δυνατόν να μην αποτελέσει ένα από τα αγαπημένα θέματα των εκάστοτε οργανωτών του παιχνιδιού.

Έτσι θα αναρωτηθούμε γι αυτόν που έκλεινε κάθε βράδυ στους παλιούς Ρεθεμνιώτες το μάτι, θα τον αναζητήσουμε μέσα από τα χαρακτικά και τα ανάγλυφα διακοσμητικά του, θα μεταμορφωθεί το 2012  σε φανάρι του ΚΟΚ, με συνέπεια το απίστευτο μποτιλιάρισμα στην κεντρική λεωφόρο.

 

Θα ανάψει ξανά το 2007 μετά από αρκετά χρόνια σηματοδοτώντας την κατάληξη του παιχνιδιού  προκαλώντας παράλληλα ταραχή στο Λιμεναρχείο, ενώ το 2014 ένα μοναδικής ομορφιάς αντίγραφο του θα φωτίσει το σημείο του θησαυρού στην περιοχή του Αγίου Νικολάου στον Κουμπέ.

Το φρούριο της Φορτέτζας

Ως ενιαίο κτίσμα είναι το πλέον δημοφιλές μέρος του παιχνιδιού. Στα χρόνια που έχουν περάσει δεν θα αφήσουμε κανένα σημείο του εντός αλλά και εκτός των τειχών του που να μην το διαβούμε και να το εξερευνήσουμε. Αιχμές και προμαχώνες, πηγάδια και αποθήκες, κτίρια και εκκλησίες του, αν είχαν γλώσσα να μιλήσουν δεν θα πιστεύατε στα αυτιά σας… Θα σας διηγούνταν τις προσπάθεια κάποιων ζωόφιλων  το 1991να κατέβουν στην πηγάδα της για να ανασύρουν …σκίτσο  ενός μαύρου γάτου. Θα  σας κατάγγελλαν τις προσπάθειες ορδών αφιονισμένων κυνηγών το 1997 να κυνηγούν ταλαίπωρα σκυλιά, έως ποια να καταλάβουν ότι αυτό που αναζητούν είναι μια εικόνα  του Αγίου Χριστοφόρου του Κυνόμορφου, αλλά και μοναδικοί μάρτυρες στην τελική φάση του δράματος τεσσάρων παιχνιδιών που εξελίχθηκαν μέσα αλλά και έξω από τα σπλάχνα του…

Το Πενταγωνικό οχυρό.

Αν και δεν πιστεύουμε να υπηρέτησε ποτέ τον σκοπό της ανέγερσης του [κλασικό δείγμα διαχείρισης δημόσιας περιουσίας] στα νεότερα χρόνια θα αλλάζει συνεχώς χρήσεις, με πιο πρόσφατη την εικοσιπενταετή προσωρινή φιλοξενία του Αρχαιολογικού μας Μουσείου. Ελπίζουμε η επόμενη του μεταστάθμευση του να διαρκέσει λιγότερο.

Θα μάθουμε για την παρουσία των δύσμοιρων ιερόδουλων που εσώκλειστες εκεί, μην έχοντας άλλους τρόπους προβολής της παρουσίας τους κατέφευγαν στις πλάτες των πελατών τους για να διαφημίσουν τις υπηρεσίες τους. Βλέπεις τότε χωρίς 090… και αγγελίες για μασάζ ,η προσωπική προβολή έφερνε τον κόσμο ποιο κοντά.

Πραγματικός τόπος μαρτυρίου των φυλακισμένων που αργότερα θα διαβούν την πόρτα του. Κάπως έτσι σκέφτηκαν και οι ALTER EGO  το 2012 που καρατομώντας την μπάμια σχημάτιζαν παράλληλα ένα τέλειο πεντάγωνο της φύσης, αλλά και δείγμα μετεμψύχωσης αγαπημένου μας φίλου.

Στην ταράτσα του κτηρίου για πολλά χρόνια θα δεσπόζει η εκκλησία της Αγίας Αικατερίνης, η οποία μην αντέχοντας την μοναξιά και την κλεισούρα θα μετακομίσει εντός του Φρουρίου. Οι κακές και φλύαρες γλώσσες λένε ότι έπεσε θύμα μιας συνολικής ανακαίνισης του χώρου. Άντε τώρα τι να πιστέψεις…..

Πλατεία Ηρώων Πολυτεχνείου

Πάμε πλατεία; Όooχι στο Κολωνάκι όπως λέει ρεφρέν του Λάκη, αν και η όψη της περιοχής μετά τα έργα ανάπλασης μάλλον αυτό θυμίζει.

Δεν θα δούμε το παλιό σιντριβάνι  ούτε  θα κάνουμε μια εκπαιδευτική επίσκεψη στις προτομές που βρίσκονταν γύρω από το πάρκο.

Θα μας έρχονται όμως αναμνήσεις του χθες από την κατοικία του Πρίγκιπα αλλά και από το χρώμα των παγωνιών σε παρακείμενη αυλή.

Κι αν «το παγόνι δεν …πεπόνι» όπως λέει κινεζικό ρητό στο σημείο αυτό το παιχνίδι το 1997 θα παγώσει εντελώς, αφού ουδείς από τους εκατοντάδες κυνηγούς δεν φαντάζονταν τότε τσεκάρισμα πάνω σε λουκέτο.

Σε ένα απλό γρίφο ποδοσφαιρικού σωματείου κυριολεκτικά θα χαθεί η μπάλα αναγκάζοντας τους διοργανωτές  με τον αείμνηστο Κωστή Ψαρουδάκη να οριοθετεί το σημείο.

Τέμενος Νερατζέ –  Ωδείο

….Σαν παλιός σινεμά και σαν την χαλιμά…. ακούγεται ποιο εύκολα σαν τραγούδι  παρά να το αναζητάς σαν την Σαλονίκη το 1992. Μνημείο με μοναδική ιστορία. Ενετοί και Οθωμανοί θα αφήσουν το δικό τους στίγμα ενώ στις μέρες μας τα έργα ανάπλασης και προστασίας του θα δώσουν την εικόνα ενός κοσμοδρομίου εν έτη 2006  στην καρδιά της πόλης μας με τον μιναρέ του περίκλειστο σε πλατφόρμα…. έτοιμο για εκτόξευση.

Baikonuroglu  λοιπόν και η πόλη μας στο …επίκεντρο της διαστημικής τεχνολογίας. Το 2017 υπήρχε και πρόταση για την εκτόξευση του εν μέσω της δοκιμής, του μοναδικού αντιγράφου πυραύλου S-600 γεγονός που θα καθιστούσε τα αντίστοιχα του είδους μουσειακά εκθέματα. Τελικά  για τον γρίφο αυτόν επιλέχθηκε μια λιγότερο μιλιταριστική εκδοχή του.

Για ακονίστε την μνήμη σας. Σας θυμίζει κάτι;

Κι αν αναζητάτε το κοσμοδρόμιο και δεν το εντοπίζετε πια, αυτό μεταφέρθηκε νοτιότερα. Λες να….;

Σαπουναριό Σκορδίλη.

Αρχικά θα αποτελέσει σημείο – κληροδότημα  στο  τρομερό παιχνίδι του 1994 με τις εντολές του Καστελάνου  Ανδρέα  Bascardelo να παίρνουν θέση στο χάρτη της πόλης.

Αργότερα στα 2006 μέσα από τις δραστηριότητες του παιχνιδιού των Ανιχνευτών  θα γίνει οργανωμένη κίνηση για την ανάδειξη του κτιρίου και τον μετασχηματισμό του σε μουσείο Σαπουνωποιείας, αφού αποτελεί το παλιότερο σωζόμενο βιομηχανικό χώρο με αυτή την χρήση ένα διαμάντι στην καρδιά της πόλης, που είναι αμαρτία να καταπέσει από την φθορά του χρόνου.

Θα παραχθεί σαπούνι λοιπόν με τον αγνό παραδοσιακό τρόπο από λάδι ελιάς το οποίο και θα εμπλουτιστεί με πρόσμιξη σκόρδου, σκορδοσάπουνο δηλαδή.

 

Κάποιοι θα το περάσουν ως έδεσμα και θα το δοκιμάσουν βρίσκοντας το …γευστικότατο. Πάντως στομαχικές ή άλλες περιπλοκές δεν αναφέρθηκαν.

Ακολούθως με ευθύνη των διοργανωτών και την συμμετοχή όλων των ομάδων θα κατατεθεί ψήφισμα [με 1452 υπογραφές] προς το Δήμο Ρεθύμνου για εξαγορά του ακινήτου. Το θέμα έχει παραμείνει στάσιμο λόγω του υψηλού τιμήματος.

Βενετσιάνικο Ρολόι

Το πιο αδικοχαμένο μνημείο της πόλης μας. Μας ενοχλούσε και το ξεπαστρέψαμε. Μέχρι και τροχονομική κλήση είχε εις βάρος του προ της οριστικής και αμετακλήτου καταδίκης του.

Στην εναπομείνασα σκιά του ο χρόνος θα κυλά αντίστροφα για την έναρξη του παιχνιδιού το 2002 ενώ θα αποτελέσει κεντρική εικαστική παρέμβαση από την ομάδα των Μπουμπούνων με τοποθέτηση αντιγράφου του στην πλατεία Τεσσάρων Μαρτύρων  στο συμπλήρωμα των 20 χρόνων του θεσμού.

Άγιος Φραγκίσκος

Θα τον γνωρίσουμε και ως μια προσωρινή έκθεση  Θρησκευτικού γραμματοσήμου το 1997  με το θύρωμα της Φορτέτζας  να αναγάγει τους κυνηγούς σε άλλο σημείο της πόλης. Σήμερα ο χώρος αυτός φιλοξενεί το αρχαιολογικό Μουσείο, ελπίζοντας η προσωρινή του κατοικία να είναι μικρότερης διάρκειας από την προηγούμενη.

Λότζια

Αν δεν είχε προκύψει λίγο νωρίτερα ανακαίνιση του κτιρίου λίγοι θα μπορούσαν να προβλέψουν ότι με την φράση Στοά – Εξώστης – Αίθριο θα καταλήγαμε εκεί κατά το παιχνίδι του 1997. Μάλλον ακόμα θα ψάχναμε.  Τρία χρόνια αργότερα μια πρόσκληση του εμπορικού συλλόγου Ρεθύμνου προσδιόριζε το χώρο αυτό αφού στο παρελθόν είχε φιλοξενήσει δραστηριότητες του σωματείου.

Κρήνη Ριμόντι.

Από το παιχνίδι τόσα χρόνια έχουμε μάθει να περιμένουμε το αναπάντεχο και το απρόβλεπτο. Μια από τις στιγμές αυτές ήταν το βαζάκι με νερό όχι για να το πιούμε ή να λουστούμε, που μέσα του περιέκλειε πέτρωμα Μοσχοβίτη.

Ήταν μια μέρα που τα είχαμε δει όλα. Λουκέτα , σπήλαια υπόγεια και υπέργεια όλες τις αδελφές πόλεις, ένα μάθημα γεωλογίας λίγο πριν το  τέλος ήταν ότι μας χρειάζονταν ταυτίζοντας έτσι την κρήνη Ριμόντι αφού βρίσκεται σε οδό ομώνυμη του πετρώματος.

Ηλεκτρική

Κάποιες στιγμές έχουν και οι κυνηγοί τα δίκια τους… Λατινικά είχαν μπροστά τους πράττοντας τα αυτονόητα. FIAT  LUX [γεννηθήτω φως]. Σίγουρα όλοι μας θα προτιμούσαμε ένα LUX μοντέλο της FIAT  από τους λογαριασμούς του ρεύματος, προκαλώντας φρενίτιδα έξω από την τοπική αντιπροσωπεία.

Ευτυχώς εκείνη την ώρα ήταν κλειστή [Κυριακή βλέπεις] γιατί διαφορετικά …δύσκολα αποφεύγαμε την μήνυση. Κρίμα που δεν είχαμε λήψη από τα διαδραματιζόμενα εκεί η οποία  θα είχε γίνει σίγουρα  viral  στο διαδίκτυο.

Θέατρο Ιδαίον Άνδρο

Σε μια από τις πιο νοσταλγικές γωνιές της πόλης , θα μας οδηγήσουν τα βήματα του χορού το 2001. Ένα μικρό παλατάκι που έφτανε μια μόνο γερμανική βόμβα για να το εξαφανίσει. Στους παρακείμενους τείχους θα ακούσουμε νοερά την γλυκιά μελωδία της  Ίρμας [ακόμα και  με την παρουσία τετράποδου]. Θα  βλέπουμε σκιές στους τοίχους να μας μαγεύουν άσχετα αν από αυτούς δεν θα βγάζουμε κάποιο νόημα.

Παραλία Ρεθύμνου

Εδώ θα εξελιχθεί η τελευταία φάση του δράματος του αξέχαστου διήμερου παιχνιδιού του 1992.

Στην αναζήτηση του μακαρίτη Μακρυπόδαρου Τζο ο Captain Hook  είχε ορίσει σαν σημεία Χ την τομή που προέκυπτε από τον  Φάρο και τον ψηλότερο Φοίνικα, με το Δελφίνι και το Λαβύρινθο. Για να βρουν το ακριβές σημείο πάνω στην άμμο οι διοργανωτές είχαν για βοήθεια τους προβολείς δύο αυτοκινήτων ένα από τον  Φοίνικα και ένα από το Δελφίνι.

 

Όμως η αναζήτηση του μαγικού σημείου πάνω στην άμμο εξελίχτηκε σε θρίλερ για γερά νεύρα μεταξύ των ομάδων που έψαχναν, η  ώρα περνούσε και ο θησαυρός του μακαρίτη … κρατούσε καλά.

Μετά από αναζήτηση τριών περίπου ωρών η όψη της παραλίας έμοιαζε με…. Υστερομινωικό  νεκροταφείο εν μέσω πανηγυρισμών των Αργόσχολων.

Που να βλέπατε μερικούς να κρατάνε κορδέλες και να προσπαθούν να ανέβουν στους φοίνικες για να τους μετρήσουν….

Γυναίκα της Κρήτης

«Στυλωμένη στους βράχους δίχως χθες κι  αύριο…»: Έτσι ξεκινούν οι στίχοι του Ελύτη που προκάλεσαν πανδαιμόνιο γύρω της στα 1996. Άλλοι έψαχναν με τα μάτια και άλλοι έσκαβαν με τα χέρια στερούμενοι τσάπας ή παλάμης για το πολυπόθητο τρόπαιο, με τελικούς νικητές και ποιο οργανωμένους τους Αργόσχολους. Από τότε φυσικά τέθηκε σε εφαρμογή και ο κανονισμός ο οποίος  υποχρεώνει τους κυνηγούς εκτός από γρύλο, τρίγωνο και φαρμακείο  στο αυτοκίνητο τους να διαθέτουν και πτυοσκάπανο.  Λίγα χρόνια αργότερα η θεά της γονιμότητας από την Μινωική παράδοση θα ταυτιστεί με αυτό το χώρο.

Λύκειο των Ελληνίδων

Κάτω από το βλέμμα της Παρρέν θα μάθουμε  ότι εκτός από τα συνθετικά και τα προερχόμενα από μαλλί ζώων υπάρχουν και  υφαντά από γυναικείες τρίχες. Σίγουρα κάποιους και κάποιες  θα βάλει σε σκέψεις γιατί τα πετάνε τόσα χρόνια.

 Εκτός από εκθέσεις υφαντικής θίασοι και ρεπερτόρια θα εναλλάσσονται στο χώρο δίνοντας ένα τόνο στην κοινωνική ζωή της πόλης. Όπως και για την παράσταση του θεατρικού ο  βασιλεύς της Ρέγγας  την οποία και πληροφορηθήκαμε από την ομάδα της Κατσίκας εν μέσω πικάντικου φρέσκου δείγματος,  από τον μπαγιάτικο τύπο της εποχής . Σίγουρα έπιασε τόπο γιατί  μαζί με τα υπόλοιπα καλούδια της μέρας που μας πρόσφεραν οι διοργανωτές μας απάλλασσαν από αρκετά ψώνια της επερχόμενης Σαρακοστής….

Απέναντι από την αίθουσα του Λυκείου θα φιλοξενηθούν  για μεγάλο χρονικό διάστημα τμήματα κορμού από μνημειακή ελιά. Ένα από τα μηνύματα της είναι η διαφύλαξη των ελαιώνων της χονδρολιάς  που κινδυνεύουν με εξαφάνιση και αντίστοιχη κατάληξη.

Στο ίδιο χώρο παράλληλα στις 12 Φλεβάρη του 2017 το Ρεθεμνιώτικο κυνήγι θα ζήση μια κορυφαία στιγμή του,  πετυχαίνοντας μετά από  δύο καταμετρήσεις την είσοδο του στο βιβλίο των ρεκόρ Guinnes  ως το πολυπληθέστερο κυνήγι ενηλίκων στο κόσμο.

Αγία Βαρβάρα.

Η αγαπημένη πολιούχος άγιος των Ρεθεμνιωτών. Η δύναμη της πίστεως κάνει το θαύμα της και αναγκάζει τον Μωαμεθανό Αλή Τσιτσεκάκη έναντι τιμήματος να παραχωρήσει τον χώρο για τον ναό. Εννοείται ότι τα λαγωνικά  του Team FM θα ανακαλύψουν μέχρι και το συμβόλαιο αγοραπωλησίας.

 Μετά από λίγα χρόνια ο ναός θα παραχωρηθεί στους Ρώσους για τον εκκλησιασμό τους με παράλληλη παρουσία Ρώσου ιερέα. Αυτός ο αθεόφοβος μπέρδεψε το είδος της χορηγίας τους και αντί για καμπάνα ως είθισται τις έβαλε πολυέλεο με αποτέλεσμα να μας πεθάνει αργότερα  με το Π του. Που ξανακούστηκε να προσεγγίζεις εκκλησία με γνώσεις τριγωνομετρίας. Για την ιστορία  ούτε σήμερα διαθέτει καμπάνα.

Τούρκικο Σχολείο

Το γνωρίσαμε  μέσω του παιχνιδιού το 1993 από την κακή και την ανάποδη. Ήταν η χρονιά που ο θησαυρός πήρε το αίμα πίσω και κέρδισε τους διώκτες του. Μια μικρή κουφάλα ενός δέντρου κράτησε το πολύτιμο τρόπαιο μακριά από τις ομάδες που το εποφθαλμιούσαν. Σίγουρα  για τον λόγο αυτό την καταράστηκαν πολλοί με κατάληξη λίγα χρόνια μετά σε έργα ανάπλασης του χώρου το δέντρο να κοπεί.

Και για να θυμηθούμε τα μαθητικά μας χρόνια…. 1+ 4=1 .[Ανιχνευτές 2006]. Αν νομίζετε ότι δεν ισχύει η σχέση σας προτείνω να το ξανασκεφτείτε, γιατί θα μείνετε μετεξεταστέοι στο μάθημα της κυνηγετικής λογικής. Αυτήν που ακόμα κι αν κάποιος  σου παρουσιάζει ένα κείμενο με αμπελοφιλοσοφίες,και ασυνάρτητα μισόλογα αν βρεις το κλειδί του τότε σε οδηγεί κάπου, όπως και οι Γαλάτες με τις θεωρίες τους περί χρόνου το 2002.

Μητρόπολη (Μεγάλη Παναγία)

Μητρόπολη

Η άλλοτε πνευματική κοιτίδα της πόλης μας με το ναό των Εισοδείων στο κέντρο. Με την αίθουσα των Τριών Ιεραρχών να δεσπόζει στην κοινωνική και ψυχαγωγική ζωή του τόπου. Σήμερα πολλοί αναπολούν την αίθουσα αυτή που έπεσε στο βωμό της καρατόμησης όλων των κτισμάτων γύρω από το ναό για να πάρει αέρα η πλατεία. Ευτυχώς που οι τεχνικές εκθέσεις τότε δεν συνοδεύονταν από βιοκλιματική μελέτη. Γιατί είναι πιθανόν να είχαμε σήμερα για Μητρόπολη τους Τέσσερις Μάρτυρες.

Κάτω από το καμπαναριό της που μάθαμε και πως κτυπά στα Ρώσικα [ Αργόσχολοι 1995]  το 2001 οι Γαλάτες θα ξεθάψουν την πολυπόθητη  κουδούνα  της Κατσίκας  ενώ παράλληλα μεταφερόμενοι σε άλλες εποχές θα ανακαλύψουμε  πολύτιμα κειμήλια στο παρακείμενο Μουσείο του Μητροπολιτικού ναού.

Ο  ναός της Κυρίας των Αγγέλων και η πλατεία της.

Ένας μικρός χώρος αλλά σταυροδρόμι πολιτισμών. Όλοι πέρασαν από δω. Δομινικανοί μοναχοί και Οθωμανοί ιμάμηδες, θα φιλοξενήσει προσωρινά στρατιώτες αλλά και την προσφυγιά αργότερα.

Παροχή συσσιτίων, εικόνες και βίοι αγίων, ηρωικές μορφές που περιβάλουν και αγναντεύουν το πεδίο.

Στο χώρο αυτό διαδραματίζεται η κορύφωση της δράσης στο έργο ένας γάμος και μια κηδεία με guest star την Σκάρα. Σίγουρα ο Νενεδάκης δεν θα περίμενε ποτέ να μεταφερθεί παραλλαγμένο το έργο του στο Hollywood με τρεις ή τέσσερις γάμους.

Λίγα χρόνια αργότερα οι ωτοασπίδες Χαβάης που μας μοίρασαν οι αγαπητές Μαλαγάνες  αποδείχθηκαν άξιες του  ρόλου τους επιβάλλοντας την απόλυτη σιγή στο παιχνίδι, για την διασφάλιση της μεσημεριανής μας σιέστας. Ουδείς μπορούσε να καταλάβει ή να θυμηθεί πόσος θόρυβος παράγεται από μιναρέ εν μέσω ψαλμωδίας.

Πλατεία Ηρώων – Άγνωστος

Στην πλευρά αυτή κατέληγε  παλιά το τείχος της πόλης με τον προμαχώνα της άμμου τμήμα του. Η στενότητα του χώρου επιβάλει την διαμονή των φρουρών του σε οικήματα  πλάι στις  πολεμίστρες. Αργότερα στα νεότερα χρόνια ο ίδιος χώρος θα μετατραπεί σε ένα απέραντο πάρκινγκ αυτοκινήτων έως το 2008 που θα αποδοθεί επιτέλους στους πεζούς.

Όλα αυτά τα 78 χρόνια τελετές , καταθέσεις στεφάνων εν μέσω στρατιωτικών παραγγελμάτων, αποδεικνύουν νομοτελειακά την  ακινησία της ακόλουθης κίνησης 1ε 4 [Ανιχνευτές 2006] του φαντάρου στο κέντρο της.  Στο τέλος για να ξεπιαστεί θα δώσει παράγγελμα ο ίδιος στον εαυτό του να στρίψει δεξιά.

Αλλά θα ταυτιστεί και από το θάρρος και το  θράσος κυνηγών της ομάδας των Αργόσχολων το 2010  [και μπράβο τους ] να θάψουν θησαυρό στα σπλάχνα της κόντρα σε κάθε λογική, κάνοντας πλούσια τα ταξί της πιάτσας απομακρύνοντας τα με διαδοχικές κούρσες από την πλατεία.

Τέμενος Καρά Μουσά Πασά

Σήμερα μπορεί σε πολλά μοναστήρια να υπάρχει έλλειψη μοναχών, δεν ίσχυε όμως για τον  Κουασιμόδο [και την παρέα του] ήρωα του παιχνιδιού του  1998 , που αν και μέρος της μονής το έχει πάρει ο δρόμος, είναι βέβαιος για την πληρότητα της  βρισκόμενη παραπλεύρως οδού του συγγραφέα του.

Κτίριο ΕΟΜΜΕΧ

Το γνωρίσαμε μέσα από το παιχνίδι το 2002 όταν από μια ακροστιχίδα πετούσαμε όλα τα περιττά της στοιχεία μαθαίνοντας αναγραμματισμό, όμως το 2006….

Στήθηκε ολόκληρο φροντιστήριο κυνηγετικής παιδείας  σε μορφή έκθεσης – αναδρομή στο θεσμό. Στους μαυροπίνακες του παρουσιάζονταν τα πιο SOS θέματα που είχαν έως τότε διδαχθεί  ενώ μια ποιο πλήρη και  ενδελεχή μελέτη   προσφέρονταν  μέσω κατατοπιστικών φακέλων στα θρανία του.

Αλίμονο στον κυνηγό που δεν θα μελετούσε την  προβλεπόμενη ύλη. Άλλωστε οι διοργανωτές το είχαν δηλώσει ότι ως μαθήτριες κυνηγοί θα δώσουν στο τέλος απολυτήριες εξετάσεις  άνευ περιόδου μετεξεταστέων.

Παράλληλα για την πλέον  αρτιότερη προετοιμασία πωλούνταν το εγχειρίδιο του καλού κυνηγού και ένα λεύκωμα αφισών. Μίλησε κανείς  για δωρεάν παιδεία;

Γκαλερί  vsΛουκουμάδων

Δεν ήθελε και πολύ σκέψη σχεδόν για το σύνολο των κυνηγών καθώς οι λουκουμάδες του Κανακάκη είναι ακαταμάχητοι.

Ο συμπαθέστατος συμπολίτης μας εκείνο το πρωινό  του 1995 θα έπαθε της καρδιάς  του το  τάραχο, όταν είδε ξαφνικά να εισβάλουν  δεκάδες τρελαμένοι κυνηγοί ψάχνοντας τα πάντα μέσα και έξω από το κατάστημα του.

Κι όταν είδαν ότι δεν υπήρχε κάτι ζητούσαν από αυτόν την πολυπόθητη λύση αναγκάζοντας τον να τους πετάξει έξω κακήν κακώς. Θα μου πείτε  που ξανακούστηκε μαγαζάτορας να διώχνει την πελατεία του;

Ίσως και οι διοργανωτές Αργόσχολοι να το  μετάνιωσαν  και έτσι σε μετέπειτα διοργάνωση τους σε μια αποστροφή του παλιού γρίφου  οι λουκουμάδες να πάρουν την μεγάλη ρεβάνς , με τον Μανόλη Σταματογιαννάκη στο ρόλο του λουκουματζή  Κανακάκη , αφού το κατάστημα του αποτελούσε παλιά του εγκατάσταση.

Γράμμα σε ένα φίλο

Monsieur
Markos Halkykakis
Makri Steno  2
Rethymnon  Crete
Grece

Είναι απλό αλλά αν δεν καταλαβαίνετε ακριβώς την διεύθυνση του φίλου μας να πάτε να ρωτήσετε στο Ταχυδρομείο. Αυτοί έχουν φάει τους δρόμους με το κουτάλι, κάτι παραπάνω θα ξέρουν.

Οι τελευταίες στιγμές της πολυτάραχης ζωής του καστελάνου Ανδρέα Bascardelo.

Ρέθυμνο 1994.

Είναι το παιχνίδι που προηγήθηκε κατά πολύ της εποχής του.  Μια μικρή  έκδοση που αποτελούσε και την ιστορία του ήταν όλο το παιχνίδι. Δεν χρειάζονταν τσεκαρίσματα, ταμπελάκια και ότι άλλο απαιτούσε μια γραμμική ανάπτυξη παιχνιδιού. Ακόμα και η οργανωτική επιτροπή ήταν άχρηστη. Μέχρι και σήμερα το παιχνίδι αυτό θεωρείται αξεπέραστο σαν ιδέα.

Διαδραματίζεται σε ένα πολυφυλετικό  Βενετοκρατούμενο Ρέθυμνο και αναφέρεται στις τελευταίες στιγμές του ήρωα του και τους όρους διάθεσης της κληρονομιάς του. Αυτοί που λαμβάνουν τα κληροδοτήματα έχουν λόγους διακριτούς, [το καταλάβαμε αργότερα] φέρουν ένα τίτλο  και παίρνουν την θέση τους στο χάρτη- σκακιέρα  της πόλης.

Λίγο μετά την έναρξη επικράτησε γενική αμηχανία.

Σαν παίκτες  εκείνη την στιγμή είχαμε δεκτή μια γερή  γροθιά στο στομάχι, να έχουμε εντοπίσει όλα τα κληροδοτήματα και να μην μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε.

Η μαγική λέξη – λύτρωση στο μαρτύριο μας ήταν σκάκι και όλα τελείωναν εκεί. Όλα τα κληροδοτήματα – πιόνια  ήταν εντός της παλιάς πόλης ενώ με μια μόλις διαγώνια κίνηση  της βασίλισσας  κατέληγε  σε ματ που αποκάλυπτε  την θέση του θησαυρού, στην διασταύρωση των οδών Χατζημιχάλη-Γιάνναρη και Δασκαλάκη εκτός των τειχών  που τότε υπήρχαν τρεις μικρές σκάλες.

Αυτό το παιχνίδι θα δείξει ότι υπάρχουν και άλλοι τρόποι δημιουργίας  πέραν της γραμμικής με τα ταμπελάκια, θα εμπνεύσει άλλους οργανωτές αργότερα που με την σειρά τους θα ανανεώσουν και θα δώσουν φρεσκάδα στο θεσμό.

Η ιστορία μιας φωτογραφίας

Ήταν πρωινό της 17ης  Φεβρουαρίου 1991. Μια παρέα τριών φίλων στέκεται μπροστά στο θύρωμα της οδού Λορέντζου Μαβίλη 34 μετά από την περίπου μιας ώρας αναζήτησης του . Ο γράφων ένας από αυτούς μην κρατώντας ούτε μπλοκάκι σημειώνει στην πίσω όψη της φωτογραφίας το επόμενο μήνυμα. Η απόλυτη ανοργανωσιά.

Έτσι ξεκινήσαμε όλοι οι κυνηγοί τότε .Από το απόλυτο μηδέν. Με ελάχιστη γνώση και βιβλιογραφία, χωρίς ιντερνέτ, κινητά τηλέφωνα και τις δυνατότητες  των πολλών  ηλεκτρονικών εφαρμογών που υπάρχουν σήμερα. Ίσως όμως και για τους λόγους αυτούς αυτά τα πρώτα πέντε χρόνια του παιχνιδιού να ήταν και τα ποιο μαγικά για μας, να έχουν μείνει στην μνήμη και στην καρδιά μας.

Στην πορεία μάθαμε πολλά. Οι γνώσεις και οι πληροφορίες ολοένα αυξάνονταν, νέες εκδόσεις έρχονταν στο προσκήνιο , ενώ παράλληλα ι γίναμε δέκτες της νέας τεχνολογίας. Το βασικότερο όμως ήταν να μάθουμε την ιστορία του τόπου μας. να τον αγαπήσουμε και να τον σεβόμαστε περισσότερο.

Αυτό είναι κάτι που πρέπει να το περάσουμε στους νεώτερους αλλά και σε αυτούς που μέχρι σήμερα δεν είχαν ασχοληθεί με τον θεσμό. Να προσεγγίσουν το παιχνίδι από την πλευρά της αγάπης για τον τόπο  τους και την ανάγκη της γνώσης γι αυτόν.

Να μην τρομάζουν μπροστά στο υλικό που θα διαπιστώσουν ότι υπάρχει. Αντίθετα θα πρέπει να είναι πολλοί χαρούμενοι γι αυτό. Κι η δίψα για νέα στοιχεία να μην σταματά ποτέ.

Θα αισθανθούν το παλμό της πόλης στο παρελθόν, στο παρόν αλλά και στο μέλλον και είμαι σίγουρος ότι ακόμα και στο παιχνίδι θα είναι στιγμές που γρίφοι – ερωτήματα δεν θα χρειάζονται να τους δουν αναλυτικά γιατί την απάντηση θα την έχουν στην καρδιά τους.

Αυτά και ακόμα πολλά περισσότερα θα δούμε στην ξενάγηση  με αφετηρία την πλατεία Αγνώστου  και στην προβολή που θα ακολουθήσει στην αίθουσα του Ενετικού ναού της Αγίας Παρασκευής  την Δευτέρα 15 Οκτωβρίου στις  17.30 το απόγευμα

Θα θυμηθούμε παλιές αγαπημένες στιγμές  που έμειναν ανεξίτηλα στην σκέψη μας και έκαναν την ενασχόληση με το θεσμό μια ευχάριστη νότα της καθημερινότητας , ένα κομμάτι της καρδιάς  μας.

Θα μας τις θυμίζει μια βόλτα στα σοκάκια της , όταν σταθούμε στο κατώφλι των σπιτιών της και θαυμάσουμε την αρμονία του χώρου και του χρόνου, όταν μυρίσουμε το άρωμα των λουλουδιών της βάζοντας στην ψυχή μας χρώματα και εικόνες που όπου κι αν πας σε ακολουθούν και ο νόστος γι αυτά σε ξαναφέρνει κοντά τους.

Μανώλης Κυδωνάκης

rethemnos.gr