Η καρμική σχέση του Ντιέγκο με τον λαό της Νάπολη φάνηκε ξεκάθαρα στον ημιτελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1990, όπου η Αργεντινή αντιμετώπισε την οικοδέσποινα Ιταλία στο Σαν Πάολο, το γήπεδο όπου κυριαρχούσε ο Μαραντόνα. Ο μεγάλος σταρ βρισκόταν στο κορυφαίο σημείο της καριέρας του και μόλις πριν μερικές εβδομάδες είχε κατακτήσει ξανά με τη Νάπολι το πρωτάθλημα Ιταλίας.

Η αλήθεια είναι ότι ο Ντιεγκίτο επιχείρησε πανέξυπνα να εκμεταλλευτεί την λατρεία που έτρεφαν οι φίλαθλοι της πόλης για το πρόσωπό του και λίγες ημέρες πριν το ματς δήλωσε «Δεν θα μπορούσα να τους ζητήσω να μας υποστηρίξουν, αλλά ζητώ να μας σεβαστούν. Η υπόλοιπη Ιταλία πρέπει να γνωρίζει ότι οι Ναπολιτάνοι είναι εξίσου Ιταλοί με εκείνους. Η Νάπολη ήταν πάντα στο περιθώριο της υπόλοιπης Ιταλίας. Είναι μια πόλη που υποφέρει από τον πιο άδικο ρατσισμό».

Οι δηλώσεις του έφεραν εν μέρει το αποτέλεσμα που επιθυμούσε, όμως ο Μαραντόνα δεν κατάφερα να πάρει όλο το στάδιο με το μέρος του. Σίγουρα η ομάδα του δεν αντιμετώπισε την εξαιρετικά εχθρική ατμόσφαιρα που της είχαν επιφυλάξει οι Ιταλοί στα υπόλοιπα παιχνίδια. Η Αργεντινή μετά από ένα συγκλονιστικό παιχνίδι κέρδισε στα πέναλτι και πέρασε στον τελικό.

Χαρακτηριστικές, είναι, πάντως, οι δηλώσεις αντιπάλων πρωταγωνιστών εκείνου του ματς, όπως του πρώτου σκόρερ του Μουντιάλ Τότο Σκιλάτσι, οι οποίοι έχουν δηλώσει κατ΄επανάληψη πως εάν ο ημιτελικός γινόταν σε κάποιο άλλο γήπεδο, τότε η Ιταλία θα έπαιρνε την πρόκριση.

Το επόμενο ματς, όμως, διεξήχθη στη Ρόμα όπου η ατμόσφαιρα ήταν εξαιρετικά εχθρική για την Αργεντινή προκαλώντας και τον εκνευρισμό του Μαραντόνα.

Πηγή: efsyn.gr