Την επέτειο του ΟΧΙ τιμά ο ΣΥΡΙΖΑ «αποτίοντας φόρο τιμής σε όσους αγωνίστηκαν και θυσιάστηκαν στα αλβανικά βουνά για την απόκρουση της φασιστικής ιταλικής επιδρομής και την υπεράσπιση της ανεξαρτησίας της πατρίδας μας».
Το κυβερνών κόμματα τονίζει ότι «ο λαός, παρότι τότε καταδυναστευόταν από την δικτατορία του Μεταξά, βρήκε τη δύναμη να ενωθεί και να αντιμετωπίσει νικηφόρα την ιταλική επίθεση, δίνοντας ένα παράδειγμα αντίστασης σε ολόκληρη την Ευρώπη, πολεμώντας «για το δίκιο και την λευτεριά».
Στην ανακοίνωση αναφέρεται: «Δεν ξεχνάμε την μεγάλη Εθνική Αντίσταση που αναζωπύρωσε τη φλόγα της ελπίδας, τους άντρες και τις γυναίκες που έταξαν τη ζωή τους σε πανανθρώπινα ιδανικά, και αγωνίστηκαν για την Ελευθερία, την Δημοκρατία, την κοινωνική Δικαιοσύνη».
Έχουμε χρέος να μην λησμονούμε το σκοτεινό πρόσωπο και την απέραντη φρίκη του φασισμού. Το μήνυμα του ΟΧΙ καλούμαστε να το έχουμε οδηγό, σε μια περίοδο που οι δυνάμεις της ξενοφοβίας, του ρατσισμού και του νεοναζισμού εμφανίζονται ξανά, σε πολλές χώρες της Ευρώπης, εκμεταλλευόμενες δημαγωγικά το προσφυγικό-μεταναστευτικό, του οποίου τις συνέπειες υφίσταται και η χώρα μας, η οποία τηρεί τις αξίες της ανθρωπιάς και της αλληλεγγύης, με αξιοθαύμαστο τρόπο.
«Σε αυτή τη γη, την γεμάτη από μνημεία βαρβαρότητας του ναζισμού, η νεοναζιστική και εγκληματική οργάνωση της Χρυσής Αυγής εκμεταλλεύεται την πολύπλευρη κρίση, αλλά και το ξεθώριασμα της μνήμης, για να διαδώσει το δηλητηριώδες κήρυγμά της και να συνεχίσει το εγκληματικό έργο των ιδεολογικών της προγόνων».
Την ετοιμότητα των ενόπλων δυνάμεων εξαίρει ο Π. Καμμένος
Στο μήνυμα για την εθνική επετείου της 28ης Οκτωβρίου 1940 ο Πάνος Καμμένος υπογραμμίζει ότι «το αθάνατο ΟΧΙ υπενθυμίζει τους αγώνες του ελληνικού έθνους στο διάβα των αιώνων, αλλά και την αέναη πίστη του ελληνικού λαού στην υπεράσπιση των αξιών της ελευθερίας και της δημοκρατίας».
Ακόμη ο υπουργός Εθνικής Άμυνας εξαίρει τη διαρκή ετοιμότητα των ενόπλων δυνάμεων για την προάσπιση της ανεξαρτησίας, της κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας της πατρίδας μας, «ειδικά σήμερα που εντείνεται, κυρίως από την πλευρά της Τουρκίας, η αμφισβήτηση του διεθνούς δικαίου και των διεθνών συνθηκών».
Παράλληλα, ο κ. Καμμένος μίλησε για την άμεση, συνεχή και καθοριστική συνεισφορά τους στο προσφυγικό πρόβλημα, «όπως επιβάλλεται από τις μακραίωνες παραδόσεις της φυλής μας, της αρωγής και της φιλοξενίας».
«Όλο το έθνος σας τιμά και σας ευχαριστεί, γιατί μας δίνετε το κουράγιο και τη δύναμη να ανταπεξέλθουμε στις γενικότερες προκλήσεις των καιρών, σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο. Γι’ αυτό η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εθνικής Άμυνας, ο πρωθυπουργός όπως και όλη η κυβέρνηση, μόνο λόγια ευγνωμοσύνης και αναγνώρισης έχουν να εκφράσουν για εσάς», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Διαβεβαίωσε δε «για ακόμη μία φορά, ότι παρά τις δύσκολες δημοσιονομικές συνθήκες, τις αδικίες και τα αντικειμενικά προβλήματα, γίνεται συνεχής προσπάθεια σε συνεργασία με τη στρατιωτική ηγεσία για την επίλυση όλων των θεμάτων που απασχολούν τα στελέχη, έτσι ώστε να εκτελείτε απρόσκοπτα την υψηλή σας αποστολή».
Γεννηματά: Με συνεννόηση να προχωρήσουμε μπροστά
Για τη σημερινή εθνική επέτειο της 28ης Οκτωβρίου, η Φώφη Γεννηματά δήλωσε ότι «στη μακραίωνη ιστορία μας δώσαμε κοινούς αγώνες με εθνική ομοψυχία, πίστη και αυταπάρνηση. Και νικήσαμε.
Η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ συνεχίζει σημειώνοντας πως «γίναμε προμαχώνας ελευθερίας μέσα στη δίνη ενός καταστροφικού πολέμου. Και αντέξαμε».
Σήμερα, είναι δική μας ευθύνη να μη ζήσουν οι νεότερες γενιές την αναπύρωση του φασισμού, του μίσους και του διχασμού. Δικό μας καθήκον να εξασφαλίσουμε την κοινωνική συνοχή και αλληλεγγύη. Δικό μας χρέος να προχωρήσουμε μπροστά με συνεννόηση και αυτοσυνειδησία».
«Τιμούμε τη σημερινή επέτειο, με το βλέμμα στραμμένο σε ένα ελπιδοφόρο, καλύτερο μέλλον», καταλήγει η δήλωση της Επικεφαλής της Δημοκρατικής Συμπαράταξης.
Θεοδωράκης: Φάρος η ενότητα μπροστά στον κίνδυνο
Η ενότητα μπροστά στον κίνδυνο θα πρέπει να είναι ο φάρος και της σημερινής Ελλάδας, υποστηρίζει ο Σταύρος Θεοδωράκης με αφορμή την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου.
Ο πρόεδρος του Ποταμιού αναφέρει ότι «η πατρίδα δεν σου δίνει μόνο χαρά. Ακόμη και τα βάσανα που σου δίνει, πατρίδα σου είναι. Και είναι τόσο παράξενο. Δεν επιλέγουμε τον τόπο που γεννιόμαστε, ούτε τη γλώσσα, ούτε τη θρησκεία, ούτε καν τους συμμαθητές μας - μια χρονιά «πίσω» να μας τραβούσαν οι γονείς μας, θα χάναμε τους φίλους μας για άλλους φίλους, για σκεφθείτε το… Όλα αυτά όμως είναι η πατρίδα μας. Το «μέσα» δέρμα μας. Και μαζί η μνήμη της Κοινότητας που γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε».
«Τι συνέβη λοιπόν τον Οκτώβρη του ’40; O ίδιος λαός ήταν και τότε. Και τότε είχαν διχόνοιες και πολιτικά πάθη πολύ χειρότερα από τα σημερινά. Όμως βρήκαν τον τρόπο να ενωθούν σε μια γροθιά. Αγρότες, εργάτες, αστοί, δεξιοί, κομμουνιστές από τη φυλακή, ντύθηκαν το ίδιο χακί και κάτω από την ίδια σημαία έδωσαν τη μάχη για την πατρίδα και τα παιδιά τους. Για να μην χαθεί η μνήμη της Κοινότητας.
»Αυτή η ένωση μπροστά στον κοινό κίνδυνο, αυτή η ομοψυχία, αυτή η θυσία, πρέπει να είναι ο φάρος που θα φωτίζει και τη σημερινή Ελλάδα. Τα αδιέξοδα που μας πνίγουν είναι μικρά μπροστά σε όλα αυτά που έχουμε καταφέρει ο καθένας μόνος του αλλά και όλοι μαζί. Αρκεί να βρούμε την δύναμη για καθαρά ΟΧΙ και καθαρά ΝΑΙ στο μέλλον. Χρόνια πολλά σε όλους. Ψηλά τη σημαία σημαιοφόροι (κι ας μην κάνουμε όλοι παρέλαση)».
Βασικός αιμοδότης της ΕΑΜικής Αντίστασης το ΚΚΕ
Η 28η Οκτωβρίου 1940 και η κατοπινή πάλη του ελληνικού λαού ενάντια στη φασιστική τριπλή κατοχή, μέσα από τις γραμμές του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, αποτελεί πηγή έμπνευσης και εξαγωγής πολύτιμων διδαγμάτων, χρήσιμων για το λαϊκό αγώνα και σήμερα, κυρίως για την αντικαπιταλιστική κατεύθυνση που θα πρέπει να έχει αυτός ο αγώνας.
Το στοιχείο της «εθνικής ενότητας», που με αφορμή την 28η Οκτώβρη, τονίζουν οι αστικές πολιτικές δυνάμεις, στοχεύει στην εξαπάτηση του λαού, για να τον κρατούν δεμένο στους κάθε φορά «εθνικούς στόχους» της αστικής τάξης, που είναι στον αντίποδα των λαϊκών συμφερόντων. Η ιστορία διδάσκει ότι ούτε το 1940 και τα μετέπειτα χρόνια υπήρξε «εθνική ενότητα», γιατί δε μπορεί να υπάρξει τέτοια σε μια ταξική κοινωνία, είτε σε καιρό ειρήνης, είτε στον καιρό του πολέμου.
Και τότε, από τη μια μεριά υπήρχε η πλειοψηφία του λαού, που αγωνίστηκε με αντιδιοτέλεια, από τις γραμμές του ΕΑΜ – ΕΛΑΣ, καθώς και στρατιωτικοί που εξέφραζαν το γνήσιο λαϊκό πατριωτισμό. Υπήρχε το ΚΚΕ, που ήταν ο βασικός εμπνευστής, καθοδηγητής και αιμοδότης της ΕΑΜικής Αντίστασης και έδωσε σε αυτόν τον αγώνα τα καλύτερα παιδιά του. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι φυλακισμένοι και εξόριστοι, από τη μεταξική δικτατορία, κομμουνιστές ζήτησαν να σταλούν στο Μέτωπο, κάτι που αρνήθηκε η δικτατορία Μεταξά, ενώ στη συνέχεια παρέδωσε τους κρατούμενους στους κατακτητές, ανάμεσά τους και τον ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Νίκο Ζαχαριάδη, που τον έκλεισαν στο Νταχάου.
Από την άλλη υπήρχε η αστική τάξη, οι αστικές πολιτικές δυνάμεις, τόσο αυτές που ανοιχτά συνεργάστηκαν με τον κατακτητή όσο και αυτές που διέφυγαν στο εξωτερικό. Όσες παρέμειναν καλλιεργούσαν τη μοιρολατρία και την ηττοπάθεια.
Υπήρχαν οι δωσίλογοι, ταγματασφαλίτες και μαυραγορίτες, τους οποίους εξυμνεί με κάθε ευκαιρία η εγκληματική ναζιστική Χρυσή Αυγή. Οι λιγοστές αστικές δυνάμεις, που οργάνωσαν «αντιστασιακές ομάδες», με την καθοδήγηση των Βρετανών, είχαν τα μάτια τους στραμένα κυρίως στην προσπάθεια του αστικού κόσμου να περιορίσει το αυξημένο κύρος και την επιρροή του ΚΚΕ και του ΕΑΜ, να τα υπονομεύσει και να τα εγκλωβίσει υπό ξένη σημαία, στο όνομα της «εθνικής ενότητας», για να σταθεροποιηθεί η κλονισμένη αστική εξουσία.
Άλλωστε, ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, απότοκο του οποίου ήταν και ο ελληνοϊταλικός πόλεμος, ήταν το αποτέλεσμα των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων μεταξύ των τότε καπιταλιστικών κρατών, κυρίως ανάμεσα στις ΗΠΑ – Βρετανία – Γαλλία και Γερμανία – Ιαπωνία – Ιταλία, για το ξαναμοίρασμα του κόσμου, που από ένα σημείο και μετά δεν μπορούσαν να λυθούν παρά μόνο ένοπλα.Τον πόλεμο τροφοδότησε η καπιταλιστική κρίση της δεκαετίας του ’30. Ταυτόχρονα, στόχος και των δυο ιμπεριαλιστικών μπλοκ ήταν η καταστροφή του πρώτου εργατικού σοσιαλιστικού κράτους, της Σοβιετικής Ένωσης, που αποτελούσε φάρο για όλους τους λαούς. Κι αυτό, ανεξάρτητα από το ότι οι ΗΠΑ – Βρετανία υποχρεώθηκαν τελικά να συμμαχήσουν με την ΕΣΣΔ.
Στον αγώνα για τη συντριβή του ναζισμού – φασισμού έδωσαν τη ζωή του εκατομμύρια άνθρωποι, από τους οποίους πάνω από 20 εκατομμύρια σοβιετικοί πολίτες. Μεγάλος ήταν και ο φόρος αίματος που πλήρωσε η ελληνική αντίσταση, πρώτα απ’ όλους οι κομμουνιστές, οι ΕΑΜίτες, ΕΠΟΝίτες και ΕΛΑΣίτες αγωνιστές.
Η προσπάθεια της σημερινής κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να εμφανιστεί ως συνεχιστής του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, για να δικαιολογήσει τα μνημόνια που υπογράφει, τα αντιλαϊκά μέτρα που υλοποιεί, καθώς και την πλήρη ευθυγράμμισή της με ΝΑΤΟ-ΕΕ, συνιστά ασέλγεια κι αμαύρωση των ηρωικών αγώνων του λαού μας.
Το πιο σημαντικό είναι ότι επικαλείται τον αρνητικό συσχετισμό σε βάρος των εργατικών-λαϊκών δυνάμεων, για να καλλιεργήσει τις μειωμένες απαιτήσεις και το συμβιβασμό, να παρασύρει το λαό στο στόχο της «ανάπτυξης», δηλαδή της καπιταλιστικής κερδοφορίας και ανταγωνιστικότητας, που δήθεν είναι το πρωτεύον σήμερα. Αυτός ο σύγχρονος ραγιαδισμός, ντυμένος με αριστερό περιτύλιγμα, καθηλώνει δυνάμεις που σήμερα πρέπει να δράσουν, με γραμμή ρήξης και ανατροπής της καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Αν αυτή η λογική επικρατούσε τα χρόνια της κατοχής, δε θα υπήρχε η εποποιία της ΕΑΜικής Αντίστασης και η Μεγάλη Αντιφασιστική Νίκη των Λαών.
Ένα από τα πιο σημαντικά διδάγματα αυτής της περιόδου είναι η έμπρακτη επιβεβαίωση της ανάγκης η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα να κατευθύνουν τον αντιφασιστικό αγώνα και την πάλη τους στην ανατροπή της αστικής εξουσίας.
Ιδιαίτερα σήμερα, που πυκνώνουν οι εστίες πολέμων, με επίκεντρο την εκμετάλλευση του φυσικού πλούτου και των αγορών και είναι υπαρκτός ο κίνδυνος ενός γενικευμένου πολέμου, με την εμπλοκή και της Ελλάδας, τα διδάγματα εκείνης της περιόδου είναι όσο ποτέ χρήσιμα και αναγκαία. Για να μη βρεθεί ο λαός κάτω από τη σημαία των εκμεταλλευτών του, αλλά να χαράξει το δικό του δρόμο για δική του εξουσία. Σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, το ΚΚΕ είναι έτοιμο να ασκήσει τον αυτοτελή ιδεολογικοπολιτικό και οργανωτικό ρόλο του για τα συμφέροντα του λαού και τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας.
Στηριγμένος στην ιστορική πείρα ο λαός να εμπιστευτεί το ΚΚΕ, να αποχτήσει εμπιστοσύνη και δύναμη στην πάλη του για το δίκιο και τη νίκη. Να βαδίσει στο δρόμο της κοινωνικής λαϊκής συμμαχίας, για να γίνει αφέντης του πλούτου που παράγει, έξω από τις λυκοσυμμαχίες της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, σε μια κοινωνία, χωρίς φτώχεια, ανεργία, κρίσεις και πολέμους : Το σοσιαλισμό.
Πηγή: pancreta