Ειδικότερα, Έλληνας επαγγελματίας οδηγός κινδύνευσε να πεθάνει αβοήθητος στη Γερμανία, γιατί η εταιρεία του στο Ηράκλειο τον είχε ανασφάλιστο. Ο άνθρωπος έπαθε εγκεφαλικό κατά τη διάρκεια ανεφοδιασμού σε πετρέλαιο. Σώθηκε από τύχη χάρη σε έναν Έλληνα  εντατικολόγο που βρέθηκε στο νοσοκομείο όπου έγινε η διακομιδή του.

Το δεύτερο «εγκεφαλικό» το έπαθε η οικογένειά του όταν διαπίστωσαν κατόπιν εορτής ότι η εταιρεία του τον είχε ανασφάλιστο! Η ίδια εταιρεία μάλιστα φέρεται να είχε ανασφάλιστους άλλους 25 (!) οδηγούς, τους οποίους έσπευσε -ασθμαίνοντας- να ασφαλίσει άρον-άρον. Τις λεπτομέρειες, θα τις διαβάσει κανείς στο κατατοπιστικό ρεπορτάζ του zarpanews (https://www.zarpanews.gr/sygklonizei-o-kritikos-odigos-pesmenos-3-5-ores-ston-dromo-meta-to-egkefaliko/) από όπου και αντλούμε την είδηση.

Το περιστατικό όμως δεν είναι… περιστατικό. Είναι η πραγματικότητα της μαύρης και αδήλωτης εργασίας που θεριεύει συνεχώς. Πάντα υπήρχε εκτεταμένη αδήλωτη ή μερικώς δηλωμένη εργασία. Τώρα, όμως, φαίνεται ότι η μεθοδευμένη υποβάθμιση των υπηρεσιών ελέγχου αποτελούν μια στρατηγική επιλογή των θιασωτών της ελεύθερης αγοράς. Για το ακριβές ποσοστό της μαύρης εργασίας τώρα πια μόνο εικασίες μπορούν να γίνουν. Σάμπως την μετράει κανένας; Ακόμη και να γίνει κάποια (υπο)καταγραφή θα περάσει στα «ψιλά».

Η συμπίεση του εργατικού κόστους αποτελεί το εύκολα υλοποιήσιμο κομμάτι της ευελιξίας στην εργασία. Και αυτή είναι μία «πανδημία», για την οποία ελάχιστος λόγος γίνεται…

Γράφει ο Μανόλης Χατζηπαναγιώτου