φωτο αρχείου
Στις διάφορες μορφές παιδικής κακοποίησης και στα σωματικά τραύματα τα οποία προκαλούνται, αναφέρθηκαν οι ομιλητές στο διήμερο συνέδριο για την «Κακοποίηση παιδιών και εφήβων», το οποίο πραγματοποιήθηκε το Σαββατοκύριακο στο χώρο του ΚΑΜ στα Χανιά.
Όπως επισημάνθηκε, οι κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις είναι η πρώτη αιτία θανάτου λόγω σωματικής κακοποίησης με τα εγκαύματα να έρχονται στην τρίτη θέση σε παιδιά ηλικίας 1 έως 14 ετών και 4η συχνότερη σε παιδιά κάτω του ενός έτους. Μάλιστα, το 70-90% των εγκαυμάτων συμβαίνουν στο σπίτι κατά τους χειμερινούς μήνες.
Τα στοιχεία αυτά έδωσε στη δημοσιότητα η πρόεδρος του ιατρικού συλλόγου Χανίων Βούλα Ορφανουδάκη. Η κα Ορφανουδάκη, μιλώντας για τα σωματικά τραύματα και τα αποτυπώματα κακοποίησης ανηλίκων, αναφέρθηκε και σε άλλες μορφές κακοποίησης, όπως η ψυχολογική βία, η σεξουαλική παραβίαση (σεξουαλικά αγγίγματα, διείσδυση, έκθεση παιδιού σε πορνογραφικό υλικό και ακατάλληλες εικόνες για την ηλικία του) και η παραμέληση.
Ειδικά για τη σεξουαλική παραβίαση, σημείωσε ότι «στις περισσότερες περιπτώσεις τα περιστατικά κρατούνται μυστικά στο πλαίσιο της οικογένειας. Έρευνες έχουν δείξει ότι οι θύτες στην πλειοψηφία τους προέρχονται από το οικογενειακό περιβάλλον ή πρόκειται για οικεία πρόσωπα στην οικογένεια και μόνο στο 10% πρόκειται για άγνωστα άτομα».
Επιπλέον, η κα Ορφανουδάκη διευκρίνισε για την παραμέληση ότι «θεωρείται το φαινόμενο σύμφωνα με το οποίο η διατροφή, η ιατρική φροντίδα, η ένδυση, η στέγαση, η σχολική φοίτηση ή η παρακολούθηση που παρέχεται στο παιδί είναι ιδιαίτερα ανεπαρκής ή ακατάλληλη σε τέτοιο βαθμό, ώστε να παραβλέπεται ή να τίθεται σε σοβαρό κίνδυνο η υγεία και η ανάπτυξή του. Ένα παιδί είναι παραμελημένο εάν αφεθεί χωρίς φροντίδα για μακρά χρονικά διαστήματα ή εάν εγκαταλειφθεί».
Όπως υπογράμμισε η Πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Χανίων, «σοβαρές ενδείξεις για πιθανή κακοποίηση είναι οι εξής:
- Καθυστέρηση στην αναζήτηση βοήθειας.
- Ιστορικό με ασάφειες που δεν ταιριάζουν με την κλινική εικόνα, αλλά ούτε και με την εξελικτική φάση του παιδιού.
- Βλάβες, συχνά πολλαπλές και πολύμορφες (π.χ. κάταγμα και εκχυμώσεις) και συχνά διαφορετικής ηλικίας (π.χ. επανειλημμένα επεισόδια βίας).
- Βλάβες χαρακτηριστικές κακοποίησης (π.χ. ρήξη χαλινού άνω χείλους, έγκαυμα σε πέλμα βρέφους)
- Οι βλάβες υποχωρούν μόλις εισαχθεί το παιδί στο Νοσοκομείο
Ομιλία με θέμα «Από το σωματικό τραύμα στον ψυχικό πόνο» πραγματοποίησε στη διάρκεια του συνεδρίου η πρώην καθηγήτρια Κλινικής Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης, Καλλιόπη Χατήρα.
Η κα Χατήρα σημείωσε, μεταξύ άλλων, ότι «έχουμε τη σωματική κακοποίηση, τη σωματική – σεξουαλική, την άσκηση βίας και εκφοβισμού και την ψυχολογική ως μορφές κακοποίησης. Όμως, είναι πραγματικά δύσκολο να αναγνωρίσει κανείς πόσες ιδιαίτερες μορφές κακοποίησης υπάρχουν. Το σώμα είναι η περιφέρεια τού Εγώ και το σωματικό εγώ αποτελεί μέρος του ψυχικού οργάνου. Επομένως, ο σωματικός πόνος ή ψυχικός πόνος δεν διαχωρίζονται, γιατί ο πόνος βιώνεται ταυτόχρονα ως αίσθηση και συναίσθηση και ως έσχατο συναίσθημα και πάντα ο πόνος βιώνεται μέσα από τα τρία στάδια της γένεσης του: τραυματισμός, αναστάτωση, αντίδραση».
Η πρώην καθηγήτρια Κλινικής Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης, Καλλιόπη Χατήρα.
Δίνοντας μια εικόνα της κατάστασης στα Χανιά η Εισαγγελίας Ανηλίκων Χανίων Χριστίνα Δημητριάδου Στεργιανού παρατήρησε πως «οι φάκελοι των ανηλίκων είναι κλειστοί άρα κανένας δεν πρέπει να φοβάται όταν έχει μια πληροφορία. Ναι οι πληροφορίες έρχονται από δασκάλους και καθηγητές. Σε κάθε δημοτικό στα Χανιά υπάρχουν στατιστικά δύο παιδοψυχιατρικές περιπτώσεις».
Η κα. Δημητριάδου σημείωσε ότι και τα δύο ιδρύματα που φιλοξενούν παιδιά στα Χανιά είναι γεμάτα και δεν μπορούν να δεχθούν άλλο κόσμο και ευχήθηκε να προχωρήσει η διαδικασία της αναδοχής. Τόνισε επίσης την ανάγκη δημιουργίας κατάλληλων χώρων και στην επαρχία για την εξέταση των ανηλίκων που αυτή τη στιγμή δεν υπάρχουν.
Πηγή: pancreta.gr