Η τοποθέτηση συμβούλου από το ΤΑΙΠΕΔ για την ιδιωτικοποίηση του 17% της ΔΕΗ που έχει στην κατοχή του είναι το πρώτο βήμα μιας μακράς διαδικασίας. Παράλληλα αναζητούνται σύμβουλοι και για ΔΕΠΑ και ΕΛΠΕ
Σύμβουλο για μια ακόμη "χειμαζόμενη" αποκρατικοποίηση, αυτήν του 17% της ΔΕΗ, πρόκειται να προσλάβει το ΤΑΙΠΕΔ, σύμφωνα με τη χθεσινή ανακοίνωσή του, ικανοποιώντας ένα προαπαιτούμενο της αξιολόγησης, δίχως ωστόσο αυτό να σημαίνει ότι ο διαγωνισμός θα προκηρυχθεί φέτος.
Στην κυβέρνηση μετά από μπόλικα μπρος-πίσω, φαίνεται να έχουν αποδεχθεί ως αναπόφευκτη την πώληση των κρατικών ποσοστών στις ενεργειακές εταιρείες, όπως το 17% της ΔΕΗ. Δεν ανησυχούν ωστόσο όχι μόνο επειδή γνωρίζουν ότι ακόμη και να πουληθεί το μειοψηφικό αυτό πακέτο της ΔΕΗ, η εταιρεία δεν χάνει το δημόσιο χαρακτήρα της, αφού με το 34% στο υπερ-Ταμείο, το κράτος θα συνεχίσει να ελέγχει την καταστατική μειοψηφία. Δεν ανησυχούν και επειδή ξέρουν ότι χρονικά ο διαγωνισμός για τη συγκεκριμένη αποκρατικοποίηση δεν πρόκειται να προκηρυχθεί πριν το 2018, ενώ η κατάληξή του πιθανότατα θα πάει για το 2019, μάλλον δηλαδή στις ημέρες κάποιας άλλης κυβέρνησης.
Αυτό κυρίως που θα κάνει ο σύμβουλος θα είναι να εισηγηθεί την βέλτιστη μέθοδο για την πώληση του 17%, δίχως να σημαίνει πως η πρόταση του θα ξεκινήσει να εφαρμόζεται αμέσως, κάτι που ούτως ή άλλως είναι πρακτικά αδύνατο. Διότι θα μεσολαβήσει αρκετός χρόνος μέχρι να αποσαφηνιστεί ποια θα είναι η ΔΕΗ της οποίας θα πουληθεί το 17%.
Πρακτικά, με βάση τα όσα προβλέπονται στο αναθεωρημένο μνημόνιο, θα πρέπει πρώτα να υλοποιηθεί η απομείωση της περιουσιακής βάσης της ΔΕΗ με την πώληση του 40% του λιγνιτικού της δυναμικού, ενώ ταυτόχρονα θα πρέπει να έχει μειωθεί σε μεγάλο βαθμό το μερίδιο της επιχείρησης στη λιανική του ρεύματος.
Το ίδιο ακριβώς ισχύει και με τις άλλες ενεργειακές ιδιωτικοποιήσεις, με μοναδική εξαίρεση την πώληση του 66% του ΔΕΣΦΑ, που πιθανότατα θα προχωρήσει μέσα στο 2017. Ήδη μάλιστα υπάρχει ενδιαφέρον από σοβαρούς επενδυτές, τόσο παλαιούς γνώριμους, όσο και καινούργιους, καθώς η εταιρεία αποτελεί μια ιδιαίτερα ελκυστική περίπτωση με καλές προοπτικές από επιχειρηματικής πλευράς.
Όσο για τις υπόλοιπες ενεργειακές εταιρείες, δηλαδή για τη ΔΕΠΑ (65%) και τα ΕΛΠΕ (35%) θα περιμένουν αρκετά. Το κουβάρι άλλωστε είναι μπερδεμένο. Ο ΔΕΣΦΑ είναι 100% θυγατρική της ΔΕΠΑ, της οποίας τα ΕΛΠΕ κατέχουν το 35%. Άρα, πριν ιδιωτικοποιηθεί το 65% της ΔΕΠΑ που κατέχει το ΤΑΙΠΕΔ, πρέπει πρώτα να αφαιρεθεί η αξία του ΔΕΣΦΑ. Διαφορετικά δεν θα μπορεί να αποτιμηθεί η αξία του προς πώληση ποσοστού της ΔΕΠΑ. Το ίδιο ακριβώς ισχύει με τα ΕΛΠΕ που κατέχουν το 35% του ΔΕΣΦΑ.
Επιπλέον, στην περίπτωση της ΔΕΠΑ, αν δεν λυθεί πρώτα το ζήτημα αποχώρησης της εταιρείας από τη λιανική του αερίου, δηλαδή από τα αστικά δίκτυα των τριών ΕΠΑ - όπως ζητούν οι δανειστές- μαζί με την εκκρεμότητα των αποζημιώσεων που συνεπάγεται το άνοιγμα της αγοράς, ιδιωτικοποίηση δεν μπορεί να γίνει.
Οσο για τα ΕΛΠΕ επίσης αποτελούν ένα σύνθετο κουβάρι, αφού ουδείς προς το παρόν μπορεί να διαβλέψει την στάση που θα τηρήσει ο όμιλος Λάτση ο οποίος και ελέγχει το 42% στο μετοχικό τους κεφάλαιο.
Πηγή: pancreta