Μια ιστορία γεμάτη προσωπικότητες που η μία πάτησε πάνω στον μύθο της άλλης για να εμπνευστεί και να δημιουργήσει. Μια περίοδος, η δεκαετία του '60, όπου όλα μετρούσαν αλλιώς. Εικόνες γνώριμες, καλοκαιρινές, ανέμελες, σκοτεινές και συναισθήματα που κάτω από τον καυτό ήλιο μεγεθύνονται. Και για φόντο ένα ελληνικό νησί: η Υδρα.
Μπορεί όλοι να ξέρουμε τη βαθιά σχέση του Λέοναρντ Κοέν με το νησί και να έχουμε διαβάσει απίστευτες ιστορίες για τη ζωή του εκεί, ωστόσο ένα νέο βιβλίο της Πόλι Σάμσον, που κυκλοφορεί αύριο με τίτλο «A Theatre for Dreamers», προσφέρει στον μύθο μερικά ακόμα κεφάλαια, μπόλικο σασπένς και αποκαλύψεις για τη ζωή στον μποέμ ελληνικό παράδεισο. Σύζυγος, άλλωστε του Ντέιβιντ Γκίλμορ των Pink Floyd, η Σάμσον, αν μη τι άλλο, ξέρει πώς φτιάχνονται και συντηρούνται οι ροκ μύθοι.
Ακριβώς 60 χρόνια συμπληρώνονται φέτος από τη στιγμή που ο Λέοναρντ Κοέν πάτησε το πόδι του στο νησί του Αργοσαρωνικού ελπίζοντας ότι έχει βρει το σημείο εκείνο στον χάρτη που θα τον βοηθούσε να τελειώσει το πρώτο του μυθιστόρημα.
Ηταν μόλις 25 ετών και λίγο καιρό πριν -στο πρώτο του ταξίδι εκτός Βόρειας Αμερικής- είχε αφήσει το Μόντρεαλ κι είχε βρεθεί στο Λονδίνο με μια χορηγία ύψους 2.000 δολαρίων του Καναδικού Συμβουλίου Τέχνης προκειμένου να ολοκληρώσει το βιβλίο του.
Στη βροχερή βρετανική πρωτεύουσα με το ημερολόγιο να δείχνει Απρίλης του 1960 ο Κοέν γνώρισε σε ένα πάρτι την Μπάρμπαρα Ρότσιλντ της γνωστής δυναστείας και πληροφορήθηκε τον επικείμενο γάμο της με τον Ελληνα ζωγράφο Νίκο Χατζηκυριάκο-Γκίκα, ο οποίος διατηρούσε στην Υδρα ένα υπέροχο σπίτι όπου συχνά φιλοξενούνταν επιφανείς προσωπικότητες, όπως οι Χένρι Μίλερ, Λόρενς Ντάρελ, Πάτρικ Λι Φέρμορ.
Ο Κοέν ένιωσε αμέσως πως εκεί θα έβρισκε τον παράδεισό του και ταξίδεψε στο νησί. Δυστυχώς για εκείνον η οικονόμος του σπιτιού, που παρέμενε πιστή στην πρώην σύζυγο του ζωγράφου, τον υποδέχτηκε με τον χειρότερο τρόπο λέγοντάς του: «Δεν χρειαζόμαστε άλλους Εβραίους εδώ». Αργότερα ο Κοέν (όπως γράφει η «Γκάρντιαν») παραδέχτηκε πως καταράστηκε τόσο το σπίτι που την επόμενη χρονιά κάηκε ολοσχερώς.
Μόνος, λοιπόν, στην Υδρα ο Καναδός τροβαδούρος αναζήτησε αλλού προστασία και τελικά τη βρήκε στα πρόσωπα του ζεύγους Τζορτζ Τζόνστον και Τσάρμιαν Κλιφτ (επίσης πρωταγωνιστούν στο βιβλίο της Σάμσον), οι οποίοι είχαν ήδη συμπληρώσει μια δεκαετία στην Υδρα.
Με τη Μαριάνε Ιλέν, στα σοκάκια της Υδρας
Ηταν γνωστοί δημοσιογράφοι με καταγωγή από την Αυστραλία και είχαν ήδη επιβάλει τον τρόπο ζωής τους στο νησί. «Υπήρξαν για μένα μια αστείρευτη πηγή έμπνευσης», θα δήλωνε πολλά χρόνια μετά ο Κοέν για τον Τζόνστον και τη σύζυγό του, καθώς φιλοξενήθηκε για καιρό στο σπίτι τους.
Εκείνοι βέβαια είχαν βρεθεί στην Ελλάδα για τους δικούς τους λόγους (έγραφαν επίσης τα βιβλία τους) αλλά αυτό που γοήτευσε τον Κοέν ήταν κυρίως η φιλοσοφία τους. «Επιναν πιο πολύ από τους περισσότερους, έγραφαν πιο πολύ, αρρώσταιναν πιο συχνά, έβριζαν πιο πολύ, βοηθούσαν τους συνανθρώπους τους πιο πολύ...», έλεγε.
Αυτή βέβαια είναι η ανάλαφρη, αντισυμβατική πλευρά της ιστορίας, καθώς στο βιβλίο της Πόλι Σάμσον καταγράφεται η μυθιστορηματική, ολέθρια σχέση και καταστροφική πορεία του ζεύγους Τζόνστον-Κλιφτ.
Εκείνη αυτοκτόνησε το 1969 (κι αφού είχαν επιστρέψει στην Αυστραλία), μια μέρα πριν ο σύζυγός της εκδώσει το βιβλίο του «Clean Straw for Nothing», στο οποίο την κατηγορούσε εμμέσως ότι οι απιστίες της ευθύνονταν για τον προσωπικό του μαρασμό και την κλονισμένη του υγεία.
Ενα χρόνο μετά πέθανε κι εκείνος. Ενώ τραγική κατάληξη είχαν και τα παιδιά τους: η κόρη τους, Σέιν, αυτοκτόνησε στα 25 κι ο γιος τους, Μάρτιν, κατέληξε από το αλκοόλ στα 42...
Πηγή: efsyn.gr