Υπήρξε ο κατεξοχήν ζεν πρεμιέ του κινηματογράφου της δεκαετίας του 50. Γεννήθηκε στην Κρήτη στα Χανιά από γονείς Μανιάτες. Τα παιδικά του χρόνια τα έζησε σε διάφορες παραθαλάσσιες πόλεις, λόγω της φύσης του επαγγέλματος του πατέρα του, ο οποίος ήταν λιμενικός και έπρεπε κάθε τόσο να αλλάζει τόπους. Η οικογένεια έμεινε στην Καλαμάτα, στην Κέρκυρα, στη Χαλκίδα και στο Γερολιμένα. Τελικός προορισμός τα Μανιάτικα του Πειραιά όπου και εγκαταστάθηκε με τα δύο αδέλφια και τους γονείς του.
Το 1946 ξεκίνησε τις σπουδές του στη Σχολή Καλών Τεχνών και στη συνέχεια το 1952 φοίτησε στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών. Μαθήτευσε κοντά στο Δημήτρη Ροντήρη και εμφανίστηκε πρώτη φορά στον κινηματογράφο στην ταινία «Το στραβόξυλο» σε σκηνοθεσία του Χρήστου Αποστόλου, βασισμένο στο θεατρικό έργο του Δημήτρη Ψαθά.
Στη συγκεκριμένη ταινία είχε κάνει και τη σκηνογραφία. Εκτός από την υποκριτική, η ζωγραφική χαρακτήρισε όλη του τη ζωή. Φιλοτέχνησε έργα με διάφορες τεχνικές, ασχολήθηκε με το σκίτσο, την αφίσα, το εξώφυλλο βιβλίου. Η καλλιτεχνική του έκφραση είχε ένα προσωπικό ύφος με επιρροές από τον εξπρεσιονισμό.
Με τη δύσκολη και απαιτητική τεχνική της ακουαρέλας δημιούργησε αρκετά έργα με τοπία, απεικονίσεις καραβιών, θέματα από τη φύση, λιμάνια.
Ήταν ένας δεξιοτέχνης της ακουαρέλας όπως διαπιστώνουμε βλέποντας αυτές τις δημιουργίες.
Ο Μιχάλης Νικολινάκος πέθανε το 1994 στην Αθήνα σε ηλικία 74 ετών, αφήνοντας ένα πλουσιότατο αρχείο, το οποίο ανήκει πλέον στον γιο του Νίκο Νικολινάκο.
Περισσότερες πληροφορίες ΕΔΩ
Πηγή: pancreta.gr