Με τη φιλική συμμετοχή φίλων μουσικών απ' τα παλιά αλλά και νέων ταλαντούχων συναδέλφων του, ο τραγουδοποιός επιστρέφει στο Ηράκλειο μ΄ένα τραγούδι για τη πόλη.
Ο τίτλος του τραγουδιού: "ΗΡΑΚΛΕΙΟ".
Η ηχογράφηση του τραγουδιού έγινε στο studio Mad Hat του Ηρακλείου με ηχολήπτη τον συντοπίτη μουσικό Μιχάλη Μπουτσάκη.
Στο τραγούδι, που είναι σε στίχους και μουσική του Γιώργου Σταυρακάκη και ερμηνεύει ο ίδιος, παίζουν οι μουσικοί:
Δημήτρης Νεονάκης, Νίκος Παγωμένος, Ζαχαρίας Δραμουντάνης και Leonardo Sopi. Την ενορχήστρωση έχει αναλάβει ο φίλος και συνεργάτης του τραγουδοποιού Ζαχαρίας Δραμουντάνης.
Επιτέλους κι ένα τραγούδι για την πόλη μας.
Γιώργο, καλή επιτυχία!
Οι στίχοι του νέου τραγουδιού του Γιώργου Σταυρακάκη για το Ηράκλειο:
Από του Γιούχτα τις κορφές
σαρώνει ο νότος τις αυλές
και τα παρτέρια
και μια οσμή καλοκαιριού
σε ταξιδεύει στα γνωστά
παλιά λημέρια
Χτυπούν της μνήμης οι χορδές
σαν των αλόγων τις οπλές
στο καλντερίμι
και δραπετεύει απ’ το κλουβί
γλείφοντας μια κρυφή πληγή
του νου τ’ αγρίμι
Ηράκλειο, αέναος λυγμός
έρωτας και αναστεναγμός
στης λησμονιάς το χάρτη
δεμένο ισόβια με κρατάς
στου νόστου το κατάρτι
Κι ό,τι στο χρόνο άντεξε
ένα μετέωρο βήμα
ο βρυχηθμός των λιονταριών
και της σκουριάς το ντύμα
Φέγγουν τα τείχη τις νυχτιές
και παίρνουν θέση οι στρατιές
στις πολεμίστρες
σαν σε πανάρχαιο σκηνικό
χάνονται μεσ’ τον πανικό
του ονείρου οι μύστες
Κι οι ετοιμόρροποι θεοί
θαμώνες τώρα σκυθρωποί
στους καφενέδες
πίσω απ’ της λήθης τον μπερντέ
σβήνουν τη θλίψη με ρακή
και αμανέδες
Ηράκλειο, αέναος λυγμός
έρωτας και αναστεναγμός
στης λησμονιάς το χάρτη
δεμένο ισόβια με κρατάς
στου νόστου το κατάρτι
Από του Γιούχτα τις κορφές
σαρώνει ο νότος τις αυλές
και τα παρτέρια
και μια οσμή καλοκαιριού
σε ταξιδεύει στα γνωστά
παλιά λημέρια
Χτυπούν της μνήμης οι χορδές
σαν των αλόγων τις οπλές
στο καλντερίμι
και δραπετεύει απ’ το κλουβί
γλείφοντας μια κρυφή πληγή
του νου τ’ αγρίμι
Ηράκλειο, αέναος λυγμός
έρωτας και αναστεναγμός
στης λησμονιάς το χάρτη
δεμένο ισόβια με κρατάς
στου νόστου το κατάρτι
Κι ό,τι στο χρόνο άντεξε
ένα μετέωρο βήμα
ο βρυχηθμός των λιονταριών
και της σκουριάς το ντύμα
Φέγγουν τα τείχη τις νυχτιές
και παίρνουν θέση οι στρατιές
στις πολεμίστρες
σαν σε πανάρχαιο σκηνικό
χάνονται μεσ’ τον πανικό
του ονείρου οι μύστες
Κι οι ετοιμόρροποι θεοί
θαμώνες τώρα σκυθρωποί
στους καφενέδες
πίσω απ’ της λήθης τον μπερντέ
σβήνουν τη θλίψη με ρακή
και αμανέδες
Ηράκλειο, αέναος λυγμός
έρωτας και αναστεναγμός
στης λησμονιάς το χάρτη
δεμένο ισόβια με κρατάς
στου νόστου το κατάρτι
Πηγή: pancreta