Παιχνίδι: η πιο σοβαρή ασχολία του ανθρώπου. Η πιο αγαπημένη. Η πιο ειλικρινής και αυθόρμητη. Και η πιο σημαντική πηγή δημιουργίας. Τόσο σπουδαία και πανάρχαια, όσο και τα «κότσια» που συναντά κανείς στα μεγάλα αρχαιολογικά μουσεία.

Τι χρειάζεται για να παίξεις; Κέφι και μόνο. Οι γονείς και οι παππούδες μας αποδείκνυαν καθημερινά πως στο κρυφτό, τη μακριά γαϊδούρα, την τυφλόμυγα, το μαντίλι, το μπιζζζ, αυτό που είχε σημασία δεν ήταν το περιτύλιγμα. Αλλά το ίδιο το σώμα. Το κέφι, η ζωντάνια, η φαντασία, η αντοχή. Τόσο σημαντικό είναι το παιχνίδι στη ζωή ώστε ο μέγιστος φιλόσοφος Αναξαγόρας ζήτησε ως χάρη, τη µέρα που θα πεθάνει, να σχολάσουν τα παιδιά από τα µαθήµατα και να τ’ αφήσουν να παίξουν!

Κάποια παραδοσιακά παιχνίδια μοιάζουν ατομικά, αλλά τελικά αποδεικνύονται ομαδικά, καθώς παίζονται διαδοχικά από κάθε ένα παιδί μέσα στην ομάδα. Η σφεντόνα, οι βόλοι, η σβούρα, το τσιλίκι, τα πεντόβολα, το Πουν' το δαχτυλίδι και τόσα άλλα...

Πολλά από τα παραδοσιακά παιχνίδια είναι επί της ουσίας πανανθρώπινα: σε απλές παραλλαγές ξεπερνούν τα σύνορα των κρατών και εμφανίζονται σε διάφορους λαούς, όπως το κρυφτό, το κυνηγητό, η μπάλα, το σχοινάκι, οι βώλοι, και πολλά άλλα. 

Η θαυμάσια σελίδα στο facebook «Φωτογραφίες Μνήμες Παράδοση» φιλοξενεί διάφορες ρετρό φωτογραφίες που ζωντανεύουν ένα αγαπημένο παρελθόν.

πηγή