Χέντυ Λαμάρ (09/11/1914 - 19/01/2000)

Τις ντίβες του παλιού αμερικανικού κινηματογράφου ανέκαθεν τις έβλεπα ως αυτό ακριβώς που ήταν: ντίβες. Όλες ωραίες, κάποιες με τσαγανό και προσωπικότητα, μερικές με μεγάλο υποκριτικό ταλέντο και στο σύνολό τους κατασκεύασμα μιας βιομηχανίας που άνθισε και κατέκλυσε τον κόσμο με τα προϊόντα της από τις αρχές του 20^ού αιώνα μέχρι και σήμερα.

Για το ότι το Wi-Fi δαιμονοποιείται από κάποιους διότι μας έχει υποδουλώσει και διευκολύνει την τεχνολογία να βάλει στο σπίτι μας παράλληλα με τα καλά και τα κακά του κόσμου, δεν φταίει το ίδιο. Φταίει, ίσως, η «άσεμνη, ηθικά επικίνδυνη, ανήθικη, ακατάλληλη προαγωγός της λαγνείας» εφευρέτης -ή εκ των εφευρετών- της πρώτης μορφής Wi-Fi.

Πώς συνδέονται τώρα όλα τούτα; Σας πληροφορώ ότι διαβάζετε αυτό το κείμενο γιατί η ηθοποιός/σταρ που τη δεκαετία του ‘30, στα 18 της μόλις χρόνια, έβγαλε στη μεγάλη οθόνη τον πρώτο κινηματογραφικό οργασμό (η επίμαχη σκηνή εδώ), ήταν και επιστήμων της τεχνολογίας επικοινωνιών και εφευρέτης! Μάλιστα, εφηύρε τη μέθοδο αναπήδησης συχνοτήτων, που στη σύγχρονη επιστήμη λέγεται διασπορά φάσματος, η οποία εφαρμόζεται στα ασύρματα τηλέφωνα, στα bluetooth, στα GPS και στο Wi-Fi.

Ο λόγος για τη Χέντυ Λαμάρ, που στην εποχή της το όνομά της είχε συνδεθεί με ταινίες αρκετά τολμηρές για τα τότε κοινωνικά δεδομένα. Μπορεί να ήταν ηθοποιός και να υποδύθηκε διάφορες ηρωίδες αλλά η αληθινή ζωή της ήταν ο μεγαλύτερος ρόλος της καριέρας της. Η Χέντβιγκ Κίσλερ, Αυστριακή εβραϊκής καταγωγής και μεγαλοαστικής τάξης, μικροπαντρεμένη με έναν κατά πολύ μεγαλύτερό της πλούσιο κατασκευαστή οπλικών συστημάτων, προμηθευτή της ναζιστικής Γερμανίας, ο οποίος την ανάγκασε να ασπαστεί τον καθολικισμό για να της βάλει το στεφάνι. Επειδή ο ζηλιάρης σύζυγος της απαγόρευε να εργάζεται στον κινηματογράφο η Χέντβιγκ δραπέτευσε από τον ίδιο και από τον γάμο τους και, όπως αναφέρει στην αυτοβιογραφία της, δεν δίστασε μέχρι και να κρυφτεί σε έναν οίκο ανοχής και, μάλιστα, να «εργαστεί» κιόλας. Κατάφερε να διαφύγει στο Λονδίνο αφού νάρκωσε την υπηρέτριά της. Εκεί, με προτροπή του μεγάλου κινηματογραφικού παραγωγού Λούις Μάγιερ απέκτησε το καλλιτεχνικό της όνομα και έγινε η Χέντυ Λαμάρ. Έφυγε για το Χόλυγουντ, όπου έγραψε ένα δικό της κομμάτι στην ιστορία του κινηματογράφου αν και όχι ιδιαίτερα πολύτιμο και λαμπερό παρότι τη λανσάρισαν σαν αστέρι, σαν αυτό που της αφιέρωσαν στη Hollywood Walk of Fame.

Αξίζει να αναφερθεί ότι την ταινία Ecstacy, στην οποία υποκρίθηκε τον οργασμό και εξέθεσε το ωραίο της στήθος, πρωτοπόρος και σε αυτό, την απέσυρε από την πιάτσα ο σύζυγός της, αγοράζοντας όλες τις κόπιες που μπόρεσε να βρει. Μια απ’ όλες βρισκόταν στα χέρια του Μπενίτο Μουσολίνι ο οποίος αντιστάθηκε σθεναρά. Στο τέλος κέρδισε τη μάχη και κράτησε την κινούμενη εικόνα της όμορφης Χέντβιγκ.

Εκεί που η Χέντυ Λαμάρ τα πήγε καλύτερα ήταν στην αναπήδηση συχνοτήτων, παρέα με έναν συνθέτη, τον Τζωρτζ Άνθεϊλ, με τον οποίο δούλεψε για τη συσκευή Secret Communication System (Σύστημα Κρυφής Επικοινωνίας). Στόχος τους ήταν να μην ανιχνεύονται οι τορπίλες από τα ραντάρ των εχθρικών πλοίων και η μείωση των παρεμβολών.

Αν και στις 11 Αυγούστου του 1942, έλαβαν το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας δεν κέρδισαν τίποτα οι δυο εφευρέτες από αυτή την πρωτοποριακή για την εποχή εφεύρεση εκτός, ίσως, από τις όμορφες στιγμές που πέρασαν μαζί δουλεύοντας. Κέρδισε, όμως, η ανθρωπότης αφού από την αναπήδηση συχνοτήτων ξεκίνησε η εξέλιξη της τεχνολογίας διασποράς φάσματος, με αποτέλεσμα εγώ να βρω κι εσείς να διαβάζετε αυτές τις πληροφορίες.

Γεωργία Καρβουνάκη