Το νερό είναι το πιο βασικό στοιχείο της ζωής. Αλλά είναι και κάτι περισσότερο από απαραίτητο για να ξεδιψάσουμε και για να έχουμε καλή υγεία. Το νερό είναι ζωτικής σημασίας για τη δημιουργία θέσεων εργασίας και για τη στήριξη της οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης. Η φετινή καμπάνια για την Παγκόσμια Ημέρα Νερού επικεντρώνεται στον κεντρικό ρόλο που διαδραματίζει το νερό στη δημιουργία και την υποστήριξη των ποιοτικών θέσεων εργασίας.

Η Παγκόσμια Ημέρα για το Νερό καθιερώθηκε στη συνδιάσκεψη του ΟΗΕ σχετικά με το Περιβάλλον και την Ανάπτυξη, που πραγματοποιήθηκε στο Ρίο Ντε Ζανέιρο της Βραζιλίας το 1992. Τη σχετική απόφαση πήρε η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ στις 22 Δεκεμβρίου του 1992, που όρισε την 22α Μαρτίου ως Παγκόσμια Ημέρα για το Νερό. Το Νερό, ο επονομαζόμενος και λευκός χρυσός, πηγή ζωής για τον άνθρωπο, βρίσκεται ανισομερώς κατανεμημένο στον πλανήτη.

• Το 1/6 του πληθυσμού της γης, δηλαδή πάνω από 1 δισεκατομμύριο ψυχές, δεν έχουν πρόσβαση σε υδάτινες πηγές.
• 1,1 δισεκατομμύρια άνθρωποι πίνουν νερό από μη ασφαλείς πηγές.
• 2,5 δισεκατομμύρια στερούνται και των πλέον βασικών συνθηκών υγιεινής.
• 400.000.000 εκατομμύρια παιδιά, σχεδόν το 1/5 των παιδιών του κόσμου, στερούνται ακόμη και την ελάχιστη ποσότητα καθαρού νερού που χρειάζονται για να ζήσουν.
• 5 εκατομμύρια άνθρωποι πεθαίνουν κάθε χρόνο από ασθένειες σχετιζόμενες με μολυσμένα ύδατα, 10 φορές περισσότεροι από αυτούς που σκοτώνονται κάθε χρόνο σε πολέμους.
• 300 σημεία σ” όλο τον πλανήτη είναι δυνητικά πεδία συγκρούσεων σχετικά με το νερό, σύμφωνα με τον ΟΗΕ.
• Το πρόβλημα είναι έντονο και στη γειτονιά μας, ιδίως στη Μέση Ανατολή. Η Τουρκία, χάρις στα δύο μεγάλα ποτάμια, τον Τίγρη και τον Ευφράτη, που πηγάζουν από τα εδάφη της και τα τεράστια φράγματα που κατασκευάζει, προαλείφεται για περιφερειακή δύναμη στην περιοχή.

Ο ΟΗΕ ξεκίνησε από τον Απρίλιο του 2004 δεκαετή καμπάνια με τίτλο «Νερό για Ζωή». Στόχος των δράσεων που θα εφαρμοστούν από τις κυβερνήσεις όλων των χωρών του κόσμου είναι η μείωση στο ήμισυ του αριθμού των ανθρώπων που δεν έχουν πρόσβαση σε πόσιμο νερό και στις βασικές συνθήκες υγιεινής.

Στην Ελλάδα, παρότι πολλοί δείκτες υποδηλώνουν μία σταθερότητα, ή ακόμη και μείωση της πίεσης στους υδατίνους πόρους σε εθνικό επίπεδο, υπάρχουν σημαντικές χωρικές και χρονικές διαφορές, καθώς και ανησυχητικές τοπικές καταστάσεις όπως: οι υπερβολικές απολήψεις υδάτων που απειλούν την βιωσιμότητα σημαντικού αριθμού υδροφόρων οριζόντων και έχουν ως αποτέλεσμα την αλμύρωση των υδροφόρων οριζόντων μέσω της εισροής θαλασσίου ύδατος που δημιουργεί κρίσιμες καταστάσεις σε πολλές παραλιακές ζώνες της χώρας. Η μείωση της παροχής των υδατίνων ρευμάτων, η οποία είναι αποτέλεσμα υπερβολικών απολήψεων που οδήγησε στην οικολογική υποβάθμιση ορισμένων ποταμιών. Συχνά τα προβλήματα ποσότητας του νερού επιδεινώνουν υφιστάμενα προβλήματα ποιότητας και ρύπανσης των υδάτων. Ο αριθμός των ποταμών με βαριά ρύπανση έχει μειωθεί την τελευταία 20ετία. Ωστόσο, η βελτίωση της ποιότητας παρατηρείται κυρίως σε μεγάλους ποταμούς ενώ προβληματική παραμένει και η ρύπανση από διάχυτες πηγές στο πλαίσιο των γεωργικών δραστηριοτήτων.  Οι συγκεντρώσεις νιτρικών ιόντων στα ποταμιά παραμένουν υψηλές, με αποτέλεσμα τον ευτροφισμό πολλών παραλίων ζωνών.

Είτε μιλάμε για το νερό στη χώρα μας, είτε για το νερό στις άλλες χώρες, έφτασε η στιγμή να αναλογιστούμε τις ευθύνες μας και τις υποχρεώσεις μας.

Δεν αρκεί η εξοικονόμησή του για να επιλυθεί το πρόβλημα της μείωσης του νερού. Δεν αρκούν οι σχεδιασμοί υδρομάστευσης, αφαλάτωσης, περιορισμού της μόλυνσής του ή προσπάθειας βελτίωσης της ποσότητάς του. Το ζήτημα είναι βαθιά πολιτισμικό. Οφείλουμε να αλλάξουμε τρόπο ζωής. Οφείλουμε να αλλάξουμε τρόπους παραγωγής. Οφείλουμε να ανακαλύψουμε νέες πλουτοπαραγωγικές πηγές, αντιλαμβανόμενοι την ύπαρξή μας ως κρίκο μιας μεγάλης ανθρωπολογικής και νατουραλιστικής αλυσίδας. Οφείλουμε να αποδεχτούμε την αλληλεξάρτηση εδαφών, λαών, πολιτισμών, ευκαιριών… Και να δρούμε στην καθημερινότητά μας με τη σκέψη ότι το νερό είναι κυριολεκτικά αναντικατάστατο.

Πηγή

Πηγή: pancreta.gr