«Πολιτικές και νοοτροπίες, όπου δεν κατάφερναν κατεδαφίσεις ,επέβαλαν ή διευκόλυναν την εγκατάλειψη»
Δριμύ κατηγορώ απευθύνουν οι αρχιτέκτονες του Ηρακλείου εναντίον όλων των αρμόδιων φορέων που «παρέδωσαν»στην φθορά του χρόνου το κονάκι Σαμή Μπέη,το ιστορικό κτίσμα του Τρανταλίδειου Κληροδοτήματος,με αποτέλεσμα να ερειπώσει ένα μεγάλο τμήμα του και να κρίνεται αναγκαία πλέον η «αποξήλωση»του α'ορόφου για λόγους ασφαλείας.
Ο Σύλλογος Αρχιτεκτόνων Νομού Ηρακλείου,σε γραπτή δήλωση του,κάνει λόγο για πολιτικές,νοοτροπίες και συμφέροντα που προτίμησαν την καταστροφή ενός ιστορικού τμήματος της πόλης του Ηρακλείου προκειμένου να οικοδομηθεί,παρά την διάσωση και την διατήρηση ιστορικών κτιρίων όπως το κονάκι του Σαμή Μπέη.
Ο Σύλλογος,υπενθυμίζει την προσπάθεια που έγινε πριν χρόνια απο ομάδα αρχιτεκτόνων προκειμένου να αποκατασταθεί το ιστορικό κτίριο ωστόσο βρήκαν κλειστές πόρτες τόσο από την κεντρική πολιτεία όσο και από την Τοπική Αυτοδιοίκηση όπου απευθύνθηκαν.
Το πλήρες περιεχόμενο της δήλωσης που υπογράφεται από την πρόεδρο και τον γραμματέα του Δ.Σ.του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων Ηρακλείου,Φανή Κουτσουμπού και Αντώνη Ορφανουδάκη,αντίστοιχα,έχει ως εξής:
«Ο Σύλλογος Αρχιτεκτόνων Ν. Ηρακλείου είχε και έχει εστιάσει την δράση του στην διατήρηση και διαφύλαξη της Αρχιτεκτονικής κληρονομίας και των στοιχείων που συνθέτουν τον ιστορικό χαρακτήρα της εντός των τειχών πόλης του Ηρακλείου.
Η δράση του αυτή απορρέει ως καθήκον από το περιεχόμενο σπουδών της Αρχιτεκτονικής ως επιστήμη και τέχνη και με κυρίαρχο στόχο την ανάκτηση ,ανάδειξη και προστασία της αρχιτεκτονικής ταυτότητας της πόλης μας .Απορρέει επίσης από την ιδιότητα μας ως πολίτες αυτής της πόλης που παρακολουθούν χρόνια τώρα τα αποσυνθετικά φαινόμενα που ακολουθούν την πορεία εξέλιξης της .
Τέτοιο φαινόμενο μαζί με πολλά άλλα είναι και το κονάκι του Σαμή Μπέη.
Το Δ.Σ. του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων έχει υπ’ όψιν του τις αποφάσεις του ΥΠΠΟ και των υπηρεσιών του για το συγκεκριμένο κτήριο , τις διεργασίες του Δήμου Ηρακλείου για την παραχώρηση των δυο κτισμάτων του Τρανταλίδειου ιδρύματος, και ενημερώθηκε για την διαδικασία αποδόμησης και αποξήλωσης των σαθρών στοιχείων (ξύλινων- κονιάματος κ.λ.π.).
Είναι δυστυχώς μια διαδικασία καθαίρεσης στοιχείων ενός κτηρίου που εγκαταλείφθηκε στην φθορά του χρόνου. Είναι ένα αδιέξοδο όπως τόσα άλλα των σύγχρονης πόλης μας. Είναι όμως μια διαδικασία που επιβάλλεται για τις εργασίες ανάκτησης του κτηρίου –μνημείου, για την προστασία του, για την προστασία του περιβάλλοντος χώρου, με την προϋπόθεση ότι έχει προηγηθεί πλήρης και λεπτομερής αποτύπωση.
Είμαστε υποχρεωμένοι ως επιστημονική κοινότητα(σχετική απόφαση του Δ.Σ. του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων ), να αποσαφηνίσουμε ότι δεν πρόκειται για κατεδάφιση του κτηρίου (όλο το ισόγειο διατηρείται μαζί με τα λίθινα στοιχεία του Α΄ Ορόφου ),άρα δεν απελευθερώνεται το οικόπεδο για να δοθεί για εκμετάλλευση , γιατί σε τέτοια περίπτωση θα έβρισκαν το Σύλλογο Αρχιτεκτόνων αντίθετο όπως πολλές φορές συνέβη στο παρελθόν.
Κατανοούμε τις αντιδράσεις των πολιτών αλλά όχι των εμπλεκομένων επιστημονικών φορέων γιατί τα μνημεία και οι ιστορικές γειτονιές της πόλης δεν έτυχαν της αντιμετώπισης που έπρεπε.
Αντίθετα επιβλήθηκαν πολιτικές και νοοτροπίες που ήθελαν την πόλη να αναπτύσσεται καταστρέφοντας την ιστορικότητα της παραδίδοντας την αστική γη στο σύνολο της σε πλήρη οικοδομική εκμετάλλευση.
Και όπου δεν κατάφερναν κατεδαφίσεις ,επέβαλαν ή διευκόλυναν την εγκατάλειψη χωρίς να παρεμβαίνουν όπως έπρεπε για την διατήρηση των κτηρίων και των οικιστικών συνόλων. Αυτό συνέβαινε στην πόλη μας διαχρονικά.
Πάνε χρόνια τώρα που η Χρυσούλα Τζομπανάκη μαζί με ομάδα Αρχιτεκτόνων ,αποτύπωσε το κτήριο και χτύπησε πόρτες πολιτείας και Τοπ. Αυτοδιοίκησης για αποκατάσταση του κτηρίου χωρίς ανταπόκριση.
Πάνε χρόνια τώρα που η ολοκλήρωση της μελέτης της εντός των τειχών πόλης εμποδίστηκε, γιατί συμφέροντα ή νοοτροπίες ήθελαν να καταστρέφεται ο ιστορικός ιστός της πόλης , αντί να υιοθετήσει πολιτική ολοκληρωμένης προστασίας ,όπως αξίζει στην πόλη μας η οποία θα έβαζε την προστασία της Αρχιτεκτονικής κληρονομιάς μεταξύ των σπουδαιότερων στόχων του χωροταξικού και πολεοδομικού σχεδιασμού και θα καθιστούσε την συντήρηση και την ανάδειξη της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς στοιχείο της πολιτιστικής και χωροταξικής πολιτικής.
Μιλάμε επιτέλους για τον πολιτιστικό μας πλούτο που αποτελεί βασική παράμετρο και για τον οικονομικό μας πλούτο που τόσο ανάγκη έχει αυτή την περίοδο η χώρα μας.
Αυτό το μήνυμα προσπαθεί να δώσει χρόνια τώρα ο Σύλλογος Αρχιτεκτόνων με την δράση του αναδεικνύοντας τις δυνατότητες ένταξης των ιστορικών τόπων και κτηρίων που χρόνια τώρα έχουν εγκαταλειφθεί και περιθωριοποιηθεί στην πόλη μας.
Καλούμε σε σύσκεψη φορέων και πολιτών με αυτό το θέμα στις 20 /4/2016 ώρα 7.00μ.μ. στην αίθουσα του ΤΕΕ -ΤΑΚ».
Πηγή: pancreta