Οι συχνά παρεξηγημένες συμπεριφορές των διαταραχών από το φάσμα του αυτισμού.
Σε αυτή τη χώρα που όλα συμβαίνουν στο παιδί του γείτονα, γιατί το δικό μας είναι το καλύτερο, το ομορφότερο, το εξυπνότερο, το πιο ισορροπημένο ψυχικά, και το πιο σούπερ ντούπερ βιολογικά (κι αν δεν είναι, με μια αγριοφωνάρα κι ένα μπερντάκι ξύλο θα γίνει- κι όποιος πει το αντίθετο δεν ξέρει τι λέει, κατά την συχνά προσφιλή ελληναράδικη διαπαιδαγώγηση), καλό θα ήταν να γνωρίζουμε ότι το ένα στα 68 παιδιά θα διαγνωστεί με αυτισμό με μία δηλαδή από τις τρεις αναγνωρισμένες διαταραχές από το φάσμα του αυτισμού (ASD). Οι άλλες δύο είναι το σύνδρομο Asperger, όπου υπάρχουν καθυστερήσεις στην γνωστική ανάπτυξη και στο λόγο, και η Διάχυτη Αναπτυξιακή Διαταραχή- Μη Προσδιοριζόμενη Αλλιώς (ΔΑΔ-ΜΠΑ ή PDD-NOS) επίσης νευρο-βιολογική αναπτυξιακή ιδιαιτερότητα από το φάσμα του αυτισμού που διαγνώνεται όταν δεν πληρούνται όλα τα κριτήρια για τον αυτισμό ή το Asperger
Αυτό βέβαια αν το παιδί είναι τυχερό, γιατί ειδικά τα παιδιά με υψηλής λειτουργικότητας αυτισμό ή ΔΑΔ που μπορεί να μην γίνονται εύκολα αντιληπτά από το περιβάλλον, μπορεί να καταλήγουν να ταλαιπωρούνται χρόνια μαζί με τους γονείς τους, σε λογής «ειδικούς» που «χρεώνουν» όλη την οικογένεια εκτός από οικονομικά και συναισθηματικά, μην καταλαβαίνοντας τι βλέπουν απέναντί τους, (είτε τα συχνά ξεσπάσματα θυμού, είτε την αγένεια, είτε την εσωστρέφεια) και μιλώντας για περιβαλλοντικούς παράγοντες, για άγχος, για πολλή καταπίεση, για λίγη καταπίεση, για πολλή ελευθερία, για λίγη ελευθερία, το κακομαθαίνεις, δεν το κακομαθαίνεις, το έκανες στριφνό, κακότροπο, χωρίς πρωτοβουλία, και η λίστα μεγαλώνει, όπως και το παιδί μεγαλώνει με προβλήματα προσαρμογής, και με γονείς σχεδόν μισότρελους από την αδυναμία να βγάλουν άκρη μην ξέροντας τι συμβαίνει στο παιδί τους και φέρεται τόσο παράξενα.
Γιατί απλά το παιδί μεγαλώνει σε έναν κόσμο που κατανοεί διαφορετικά, και γι’ αυτό έχει ανάγκη να τον κατηγοριοποιήσει αλλιώς αφού η επεξεργασία πληροφοριών στον εγκέφαλό του γίνεται επίσης με άλλο τρόπο εφόσον άλλος είναι και ο τρόπος με τον οποίο τα νευρικά κύτταρα και οι συνάψεις του έχουν οργανωθεί.
Το παιδί με υψηλής λειτουργικότητας αυτισμό που δεν του έχει γίνει σωστή διάγνωση, μπορεί συχνά να καταλήξει να υποστεί bullying και κοροϊδία στο σχολείο, να στοχοποιηθεί από τους δασκάλους και να κάτσει ξανά και ξανά μόνο του σε μία γωνία, ενώ δάσκαλοι και καθηγητές θα «έχουν σηκώσει τα χέρια ψηλά» με την περίπτωσή του. Ή ακόμα χειρότερα μπορεί να έχουν σηκώσει το χέρι ψηλά και να το έχουν κατεβάσει πάνω του χειροδικώντας «νόμιμα και πολιτισμένα» εν έτι 2015 (όπως συχνά συμβαίνει δυστυχώς ακόμα στα σχολεία) και χρεώνοντάς του «μεθοδική και συστηματική διάλυση του μαθήματος» ενώ εκείνο μπορεί απλά να φωνάζει με τον τρόπο του «δεν σας καταλαβαίνω», νιώθοντας μόνο και αβοήθητο σε έναν κόσμο που δεν βγάζει νόημα άρα και εχθρικό.
Το φιλμάκι που ακολουθεί είναι μικρή ευχάριστη ταινία που ονομάζεται «Ακαδημία των Ειδικών» και δημιουργήθηκε από το ίδρυμα Orange σε συνεργασία με τον Ισπανό καλλιτέχνη Miguel Gallardo την οποία οι γονείς μπορούν να δουν μαζί με τα παιδιά τους. Αυτή η μικρού μήκους animation ταινία δείχνει απλά κι ευφάνταστα τα ιδιαίτερα ταλέντα που πολλά παιδιά με αυτισμό μπορεί να έχουν και τα οποία δεν είναι πάντοτε κατανοητά σε όσους δεν τα γνωρίζουν. Η ταινία έχει στόχο να δώσει μια καλύτερη ενημέρωση για τον αυτισμό στην κοινωνία.
Πηγή: kollectnews