Το ιστορικό μυθιστόρημα του Μίμη Ανδρουλάκη «Ταξίδι Μέλιτος», η πλοκή του οποίου εκτυλίσσεται με αφορμή και γύρω από το άγνωστο επτάμηνο υπερατλαντικό ταξίδι που πραγματοποίησε με τη δεύτερη σύζυγο του 'Ελενα Σκυλίτση ο Ελευθέριος Βενιζέλος το 1921, με το κρουαζιερόπλοιο «Ακουιτάνια», παρουσιάστηκε χθες σε εκδήλωση στη Θεσσαλονίκη.

Ο Μίμης Ανδρουλάκης αναφέρθηκε σε σημεία του μυθιστορήματος, αλλά και στον τρόπο με τον οποίο κινήθηκε για να τεκμηριώσει ιστορικά αρχικές υποθέσεις/εκτιμήσεις του σχετικά με τις πιθανές εκδοχές ενός τέτοιου ταξιδιού, το οποίο γίνεται υπό το βάρος της ήττας του Βενιζέλου στις εκλογές του 1920 και προ της επερχόμενης μικρασιατικής καταστροφής, ενώ ταυτόχρονα και οι προσωπικές πτυχές, οι πιθανές αγωνίες, τα άγχη, η ερωτική διάθεση γίνεται προσπάθεια να ανιχνευθούν και ενίοτε επαληθεύονται είτε από την έρευνα αρχείων, συγχρόνων του Ε. Βενιζέλου, είτε μετά από την αναζήτηση του συγγραφέα σε πηγές, με βάση τις πληροφορίες για πραγματικές συναντήσεις του Ελευθερίου Βενιζέλου στους σταθμούς του ταξιδιού του, από την άφιξη του στην Κούβα, στο Μαϊάμι, το ταξίδι στο Μάτσου Πίτσου και την εντύπωση που του προκάλεσε η ξεναγός του ζευγαριού, τις γνωριμίες του με μεγάλες ηθοποιούς της εποχής στο Χόλυγουντ, κ.α. Οι συζητήσεις με τη σύζυγο του και με συνταξιδιώτες του στο κρουαζιερόπλοιο, ξένους διπλωμάτες και προσωπικότητες της υψηλής κοινωνίας λειτουργούν ως γέφυρα για να αναδειχθεί το ιστορικό πλαίσιο μέσα στο οποίο δρουν οι πρωταγωνιστές του βιβλίου.

Ως παράδειγμα, ο κ. Ανδρουλάκης ανέφερε την αρχική υπόθεση του, ότι κατά την άφιξη του στην Αβάνα ο Ελευθέριος Βενιζέλος και η σύζυγος του που ήταν μεγάλης οικονομικής επιφάνειας θα διέμεναν σε ένα από τα δύο μεγαλύτερα ξενοδοχεία του νησιού, αλλά δε μπορούσε να είναι σίγουρος σε πιο από τα δύο. Καθώς στο ένα διέμεναν συνήθως Βρετανοί στη σκέψη του ενισχύθηκε η εκδοχή ότι δε θα διέμενε εκεί για να μην εγερθούν υπόνοιες για τη σχέση του με τους Βρετανούς και ότι μάλλον θα προτιμούσε το ισπανόφωνο «Σαβίνια», γεγονός που επιβεβαιώθηκε εκ των υστέρων, από την ανακάλυψη μιας επιστολής ενός έλληνα που βρέθηκε στην υποδοχή του.

Ακόμη, ο συγγραφέας επιβεβαίωσε με έναν πολύ απλό τρόπο ότι ο Ελευθέριος Βενιζέλος κατά τη διαμονή του στο Παρίσι, κατά τη διάρκεια της οποίας σημειώθηκε και η απόπειρα δολοφονίας του, οπλοφορούσε. Υπέβαλε ένα απλό αίτημα στην αστυνομική διεύθυνση του …Παρισιού, το οποίο απαντήθηκε μέσα σε ένα δίμηνο, καθώς το όνομα του έλληνα ιστορικού ηγέτη βρέθηκε στη σχετική λίστα των αρχείων της αστυνομίας της εποχής! Ανέφερε επίσης ότι η απορία του για το πώς ήταν δυνατό ο Βενιζέλος, που ήταν γνωστός για τις επαφές του με τους διανοούμενους, κατά την επίσκεψη του στην Αλεξάνδρεια να μη συναντηθεί με τον Κωνσταντίνο Καβάφη, τον οδήγησε σε μια άγνωστη μέχρι σήμερα ιστορική ανακάλυψη ότι το όνομα του ποιητή εμφανίζεται σε κείμενο διανοουμένων υπέρ του κινήματος της Εθνικής 'Αμυνας και της κυβέρνησης 1916 της Θεσσαλονίκης.

Ο συγγραφέας διευκρίνισε ότι δεν ήταν επιδίωξη του να κάνει αυτό που θα έκανε ένας ιστορικός, αλλά ταυτόχρονα τόνισε ότι σε αυτό το βιβλίο «η μυθιστορηματική φαντασία είναι απολύτως υποταγμένη στην αληθινή ιστορία», μια ιστορία με «χρωματιστά γυαλιά» και με «αυστηρή στάθμιση των πολιτικών συμβάντων» και δε θέλησε να βάλει αυθαίρετα φράσεις στο στόμα του Βενιζέλου απλώς και μόνο για να εντυπωσιάσει το κοινό.

«Θέλησα, επίσης, να αποβάλω από το βιβλίο τον διδακτισμό, δεν τον έβαλα στο στόμα του Βενιζέλου, αυτό άλλωστε το έκανα στο προηγούμενο βιβλίο μου», πρόσθεσε ο Μίμης Ανδρουλάκης.

Στο εξώφυλλο του βιβλίου ο Βενιζέλος εμφανίζεται σε φωτογραφία του 1917 σε πλοίο στο Θερμαϊκό, συντροφιά με μια άγνωστη Θεσσαλονικιά, που ο συγγραφέας προσανατολίζεται στην υπόθεση ότι είναι κόρη στελέχους του κινήματος της Εθνικής 'Αμυνας, αλλά επιφυλάχθηκε για την αποκάλυψη της ταυτότητας της, εφόσον την επιβεβαιώσει.

Για το βιβλίο και το συγγραφέα μίλησαν επίσης ο δημοσιογράφος-συγγραφέας Γιώργος Σκαμπαρδώνης και η δημοσιογράφος Δώρα Αυγέρη.

Ο Γ. Σκαμπαρδώνης σημείωσε ότι μέσα από τις σελίδες του βιβλίου αναδύεται ουσιαστικά όλη η πολιτική διαδρομή αλλά και η προσωπική περιπέτεια του Ελευθέριου Βενιζέλου από την επανάσταση στο Θέρισο, το κίνημα στο Γουδί, το διχασμό, τη Τριανδρία της Θεσσαλονίκης, μέχρι και το θάνατό του και τόνισε ότι μεταξύ άλλων το ερώτημα που βάζει το βιβλίο του Μ. Ανδρουλάκη είναι και το «εάν μπορεί να υπάρξει επιστήμη της ιστορίας», καθώς πίσω από τα επίσημα ιστορικά δεδομένα υπάρχουν πτυχές στο ημίφως και ένα πλήθος αφανών και τυχαίων παραγόντων, στις οποίες αδυνατεί να προσχωρήσει η ιστορική έρευνα και μόνο η λογοτεχνία έχει τη δυνατότητα της πιθανής ανίχνευσης και της ερμηνείας τους.

Να διαβαστεί το βιβλίο του Μίμη Ανδρουλάκη ως ένα «γοητευτικό σταυρόλεξο», πρότεινε η Δ. Αυγέρη, όπου η λέξη «Βενιζέλος» είναι η κεντρική και η ιστορία περνά μέσα από τη μυθιστορία, όχι γραμμικά, αλλά ως «δέσμες γεγονότων» μέσα από μια ζωντανή, δυναμική γραφή με αναφορές σε γεγονότα, πρόσωπα και καταστάσεις και με λέξεις διασταυρούμενες μεταξύ τους, όπως π.χ. ο έμπορος όπλων Μπίλι Ζαχάρωφ και τα σκάνδαλά του, οι Χιώτες πλοιοκτήτες, ο διεθνής οικονομικός έλεγχος και η άτυπη ξένη τρόικα της εποχής, ο Λόιντ Τζώρτζ, ο Κλεμανσό, ο Κέινς, κ.α.

Ο συγγραφέας υπογράμμισε ότι η Θεσσαλονίκη ήταν κεντρικός σταθμός στην πολιτική διαδρομή του Ελευθέριου Βενιζέλου και για το λόγο αυτό έκανε την πρώτη παρουσίαση του βιβλίου του στα Χανιά και τη δεύτερη στη Θεσσαλονίκη.

Πηγή: imerisia.gr